بررسی تاثیر رطوبت ، حرارت و خواباندن بر اکسایش گوگرد و عناصر غذایی قابل جذب در خاکهای غیر آهکی

اثر سطوح رطوبت (60 و 90 در‌صد ظرفیت زراعی)، دما و مدت زمان خواباندن خاک بر اکسایش سطوح گوگرد (صفر، 500، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار) طی دو آزمایش بررسی شد. در آزمایش اول خاک‌ها در دمای °c25 و 6 دوره (30، 60 ، 90، 120، 180 و 270 روز) خوابانیده شدند ولی در آزمایش دوم در دمای °c36 و 3 دوره (14، 28و 42 روز) خوابانیده شدند و در پایان هر دوره نمونه‌گیری و ph،p ،fe ، mn، zn و so42- اندازه‌گیری شد. اثر گوگرد و اثر متقابل رطوبت و گوگرد بر فسفر قابل جذب و اثر متقابل رطوبت و مدت خواباندن بر منگنز قابل جذب معنی‌دار نبود ولی بقیه اثرات اصلی و متقابل رطوبت، درجه حرارت، مدت خواباندن و گوگرد بر تمام صفات اختلاف معنی دار داشت. افزایش رطوبت موجب افزایشp، fe، zn و so42- و کاهش ph و mn خاک شد. با مصرف گوگرد، ph محلول خاک کاهش ولی so42-، fe، zn و mn افزایش نشان دادند. بیشترین میزان آهن، منگنز و روی قابل جذب خاک با مصرف 1000 کیلوگرم در هکتار گوگرد (s2) و بیشترین مقدار سولفات محلول با مصرف 2000 کیلوگرم در هکتار گوگرد حاصل شد. کمترین مقدار ph طی 120 روز حاصل شد و بیشترین so42- مربوط به طولانی‌ترین مدت اینکوبات بود. تیمارهای m1s3 و s3t4 کمترین ph را داشتند.