تغییرپذیری برخی ویژگی های شیمیایی خاک در کاربری های مختلف

تغییر کاربری اراضی از عوامل مهم تخریب خاک بوده و منجر به کاهش کیفیت و قدرت باروری خاک ها می گردد. این پژوهش با هدف بررسی اثرات کاربری اراضی مرتعی بر ویژگی های خاک در حوزه آبخیز باغان در جنوب شرقی استان بوشهر در منطقه ای با وسعت حدود 929 کیلومتر مربع اجرا شد. 63 نمونه از خاک سطحی مراتع، 33 نمونه از اراضی زراعی و 24 نمونه از باغات از عمق0 تا 20 سانتی متر با استفاده از روش ابر مکعب لاتین برداشته شد. نتایج تجزیه واریانس کاربری ها به جز پتاسیم (k)، نیکل (ni) و سرب ( pb) بر سایر ویژگی های شیمیایی ( om، ph، n، p، mn، zn، cu، cd) تاثیر معنی داری در سطح یک درصد (p<0.01) را نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربری زراعی نسبت به مرتع موجب کاهش معنی دار میزان قابلیت هدایت الکتریکی (ec)، میزان ماده آلی و افزایش معنی دار phشده است؛ درحالی که کاربری باغ نسبت به مرتع (بکر) افزایش میانگین ec، om، n، p، mn، zn، cu و fe و کاهش ph و cce را در منطقه مورد مطالعه نشان داد. نتایج این تحقیق می تواند جهت پیش بینی پیامدهای حاصل از کاربری های مختلف در منطقه مورد مطالعه و مناطق مشابه مفید باشد. همچنین توصیه می شود جهت حفظ توازن عناصر غذایی در باغات، مصرف کودها با دقت بیشتری انجام شده تا با کاربرد مناسب کودهای آلی و شیمیایی کمبودهای عناصر غذایی جبران گردد.