بررسی روند تغییرات مقدار و فراوانی بارش های با شدت کم در استان کردستان

یکی از مشکلات ناشی از تغییر اقلیم، گرم تر شدن زمین و تغییرات شدت بارش و تبخیر و تعرق در مناطق مختلف دنیا است. از نقطه نظر کشاورزی، معمولا رخداد های بارش با شدت کمتر از پنج میلیمتر نقش چندان موثری در تامین نیاز آبی گیاه نخواهند داشت و اغلب این بارش ها قبل از اینکه به مصرف گیاه برسد تبخیر می شوند و نباید به عنوان بارش موثر به حساب بیایند. هدف از این مطالعه بررسی روند تغییرات بلندمدت مقدار و فراوانی بارش های با شدت کم در استان کردستان، به عنوان یکی از مناطق مستعد کشت دیم در ایران است. بدین منظور از داده های اقلیمی سی ساله (1367 تا 1396) چهار ایستگاه سینوپتیک سنندج، بیجار، قروه و سقز استفاده شد. به منظور بررسی روند تغییرات سری های زمانی از آزمون ناپارامتریک من -کندال و برای محاسبه شیب خط روند از روش تخمینگر sen استفاده شد. نتایج نشان دادند که در ایستگاه های مورد بررسی، علاوه بر اینکه شیب مقدار کل بارش طی سی سال گذشته کاهشی بوده است، تعداد بارش های با شدت کم بیشتر شده است. به این ترتیب می توان گفت در این سال ها، بارش های کمتری قادر به تامین نیاز آبی گیاه در کشت دیم بوده اند. این روند کاهشی مقدار و شدت بارش ها به خصوص در فصل زمستان و بهار که تامین کننده سهم بالایی از نیاز آبی گندم دیم هستند از اهمیت زیادی برخوردار است. همچنین نتایج نشان دادند که پارامتر eto طی همین سال ها با شیب مثبتی افزایش داشته است. با این شرایط، احتمال اینکه بارش های با شدت کم به مصرف گیاه برسد و صرف تبخیر و تعرق نگردد بسیار پایین بوده است و باید تمهیدات جدی تری برای مدیریت آب در کشت دیم صورت بگیرد.