بررسی اثر کاربرد سوپر جاذب در شرایط کم آبیاری بر پاسخ های فیزیولوژیک آویشن شیرازی

برای بررسی اثر تنش کمبود آب بر عملکرد و برخی از ویژگی های فیزیولوژیک و تاثیر کاربرد پلیمر سوپر جاذب در کاهش اثرات خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در گلخانه انجام شد. تیمار ها شامل آبیاری در 3 سطح (100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) و سوپر جاذب در دو سطح (25 کیلوگرم در هکتار و صفر) در نظرگرفته شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل آبیاری و سوپر-جاذب بر ارتفاع بوته، فتوسنتز، عملکرد و میزان فعالیت آنزیم معنی دار بود. با افزایش تنش خشکی از سطح 100 درصد ظرفیت زراعی (شاهد) به 50 درصد ظرفیت زراعی (تنش شدید) ، میزان ارتفاع بوته و سرعت فتوسنتز کاسته شد و اثر متقابل سوپر جاذب و آبیاری بترتیب سبب افزایش 46 و 15 درصد ارتفاع و سرعت فتوسنتز نسبت به شاهد شد. افزایش سطح تنش باعث افزایش میزان فعالیت آنزیم کاتالاز (بدلیل افزایش تولید مشتقات اکسیژن در تنش خشکی) شد. اثر متقابل سوپر جاذب و آبیاری، کاهش ارتفاع بوته، فتوسنتز، عملکرد زیست توده و افزایش میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در شرایط کمبود آب را اصلاح کرده است. کاربرد سوپر جاذب در مقایسه با عدم استفاده آن، باعث کاهش اثر سوء تنش خشکی و افزایش نگهداری رطوبت در خاک شد.