تاثیر بیوچار بر بهبود فعالیت‌های میکروبی در یک خاک آلوده به تتراسایکلین

تجمع تتراسایکلین در محیط خاک به‌طور بالقوه می‌تواند سلامت اکوسیستم‌های خاکی را تهدید کند. امروزه، بیوچار به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان اصلاح‌کننده خاک برای بهبود خصوصیات خاک استفاده می‌شود که ممکن است بر سرنوشت و رفتار آلاینده‌ها در خاک تاثیر بگذارد. تحقیق حاضر با‌هدف بررسی تاثیر کابرد بیوچار و بیوچار فعال‌شده با متانول بهبود فعالیت‌های میکروبی خاک (تنفس میکروبی و زیست‌توده میکروبی) در خاک آلوده به تتراسایکلین انجام شده‌است. بنابراین، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام‌شد. فاکتورها عبارت بودند از دو سطح بیوچار (پوست چوبی گردو (wbc) و بیوچار فعال‌شده با متانول (wbcm) در سطح صفر (k) و 5 درصد وزنی) و دو سطوح تتراسایکلین (صفر (tc0) و 400 (tc400) میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک خشک) که در زمان‌های 10، 30 و 50 روز اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان‌داد تتراسایکلین تاثیر معنی‌داری (p>0.05) روی تنفس میکروبی نداشت اما باعث کاهش معنی‌دار زیست‌توده میکروبی (تا 24 درصد) در زمان‌های 10 و 30 روز شد (p<0.05). کاربرد wbc و wbcm باعث شد اثر منفی تتراسایکلین روی زیست‌توده میکروبی تنها در زمان 10 روز معنی‌دار باشد. به‌نظر می‌رسد کاربرد بیوچار به عنوان اصلاح‌کننده می‌تواند به‌کاهش اثرات منفی تتراساکلین روی اکوسیستم‌های خاکی و بهبود سلامت خاک کمک کند.