بررسی اثر کودهای آلی بر شاخص های فیزیولوژیک سیب زمینی در شرایط کم آبیاری

برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک در برگ سیب زمینی در شرایط تنش خشکی و با کاربرد کودهای آلی مختلف در آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اندازه گیری شدند. تیمارهای اعمال شده، شامل تنش خشکی بر اساس کاهش درصد رطوبت خاک در مرحله ظرفیت زراعی و یا تخلیه مجاز رطوبتی (45 درصد کاهش رطوبتی به عنوان شاهد، 55، 65 و 75 درصد کاهش رطوبتی درکرت های اصلی) و تیمار کودهای آلی شامل ورمی‌کمپوست (7 تن در هکتار)، کمپوست زباله شهری (15 تن در هکتار)، کود دامی (50 تن در هکتار) و شاهد (بدون مصرف کود) در کرت های فرعی، قرار گرفتند. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش میزان کلروفیل برگ شد (01/0≥p). مقایسه میانگین ها نشان داد که در برهمکنش ورمی‌کمپوست و آبیاری پس از 75 درصد تخلیه مجاز رطوبتی خاک، کلروفیل برگ به 12 میلی گرم در گرم رسید که وضعیتی هم سطح با عدم کاربرد ورمی‌کمپوست در تیمار بدون تنش خشکی ایجاد شد. همچنین بیشترین میزان پرولین در برهمکنش تیمار تنش خشکی 65 درصد تخلیه مجاز رطوبتی و تیمارهای کمپوست و ورمی کمپوست بترتیب با 2/21 و 24 میلی گرم در گرم اندازه گیری شد.