مدیریت کربن آلی خاک در یک منطقه خشک و نیمه‎خشک با استفاده از نقشه‎برداری رقومی

‎نقشه‏های خاک یک پیش‎نیاز اساسی برای برنامه‎ریزی استفاده از منابع زمین در دشت چهاردوولی در غرب ایران است. در این مطالعه، کربن آلی خاک در اعماق 0-5، 5-15، 15-30، 30-60، 60-90، 90-120 و 120-150 اندازه‎گیری شد. در مجموع 200 نمونه خاک از 30 پروفیل موجود جمع آوری شد. روابط بین کربن آلی و متغیرهای محیطی با استفاده از مدل‎های جنگل تصادفی (rf)، درخت تصمیم (dt) و رگرسیون خطی چندگانه (mlr) مدل‎سازی شد. مقدار میانگین کربن آلی با عمق خاک از 4/1 (0-5 سانتی‎متر) به 2/0 (90-120 سانتی‎متر) کاهش یافت. متغیرهای مهم مورد استفاده تا عمق 30 سانتیمتری شامل channel network base level و شاخص‏های پوشش گیاهی هستند هر چه از سطح خاک به عمق خاک پیش می‎رویم از اهمیت متغیرهای شاخص پوشش گیاهی کاسته و بر اهمیت پارامترهای زمینی افزوده می‎شود. نتایج کلی نشان می‎دهد دقت پیش‎بینی مدل‎ها به‎ترتیب مدل جنگل تصادفی، درخت تصمیم و سپس مدل mlr است. گرچه در مقیاس‎های کوچک مقدار کربن آلی متاثر از کاربری اراضی می‎باشد اما در این مطالعه مهمتر از کاربری اراضی مساله مدیریت می‎باشد. مدیریت مهمترین فاکتور کنترل‎کننده مقدار کربن آلی در این مطالعه می‎باشد.