ترسیب کربن آلی خاک در اراضی کویری و کشاورزی مرکز ایران

این پژوهش با هدف مقایسه ترسیب کربن آلی خاک در اراضی کویری و کشاورزی در منطقه ابرکوه (استان یزد) انجام شد. بدین منظور، سه کاربری اراضی کویری ‌و اراضی تحت کشت گندم و پسته مورد آزمون قرار گرفت. در زمان نمونه‌برداری، وزن مخصوص ظاهری با استفاده از سیلندر استوانه‌ای تعیین گردید و نمونه‌های ترکیبی خاک از عمق 0–20 سانتی‌متری از 10 مزرعه در حاشیه اراضی کویری برداشته شدند. نتایج نشان داد که زیر کشت‌بردن اراضی کویری باعث کاهش معنی‌دار شوری و وزن مخصوص ظاهری خاک گردید ولی مقادیر کربن آلی آنرا افزایش داد. مقادیر کربن آلی در اراضی کویری (85/0 گرم در کیلوگرم) به طور معنی‌داری نسبت به خاک‌های اراضی تحت کشت گندم (27/3 گرم در کیلوگرم) و پسته (25/4 گرم در کیلوگرم) کمتر بود. درحالی‌که کمترین میزان ترسیب کربن آلی خاک (25/0 کیلوگرم در مترمربع) در اراضی کویری دیده شد، میزان ترسیب کربن آلی خاک تحت کشت پسته (15/1 کیلوگرم در مترمربع) به صورت معنی‌داری بیشتر از خاک تحت کشت گندم (94/0 کیلوگرم در متر مربع) بود. از آنجایی که سطح وسیعی از مرکز ایران را اراضی کویری با ذخایر کربن آلی ناچیز تشکیل می‌دهد، عملیات کشت و کار پایدار می‌تواند به افزایش ترسیب کربن آلی خاک منجر شود.