ارزیابی کارایی اپی‎فایتون‎های شالیزارهای استان گیلان در رهاسازی پتاسیم از کانی‎های سیلیکاتی

پریفایتون و یا بیوفیلم‎های پریفایتیک یکی از مهمترین جوامع زیستی به شمار می‌آیند که در شالیزارها می‎توان آن‏ها را یافت و نقش مهمی در بقای اکوسیستم دارند. در این مطالعه توان رهاسازی پتاسیم از کانی‎های سیلیکاتی توسط اپی‎فایتون در شرایط گلخانه‎ای مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 20 نمونه اپی‎فایتون از شالیزارهای استان گیلان تهیه شد و تغییرات میزان پتاسیم در محیط رشدی آن‎ها (bbm اصلاح شده با مسکوویت و بیوتیت) در یک دوره 25 روزه اندازه‎گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که انواع مختلف اپی‎فایتون توانایی مناسبی در رهاسازی پتاسیم از کانی‎های سیلیکاتی دارد که نمونه اپی‏فایتون شماره 8 با رهاسازی پتاسیم به میزان 95/13، 06/13، 76/13، 51/9، 3/8 و 2/7 میلی‎گرم بر لیتر به ترتیب در روزهای صفر، 5، 10، 15، 20 و 25 میلی گرم بر لیتر از منبع بیوتیت بیشترین توانایی را در میان 20 نمونه اپی فایتون نشان داد. این مقادیر برای کانی مسکوویت به ترتیب 6/8، 3/11، 5/8، 8/5، 6/5 و 7/4 میلی‎گرم بر لیتر بود. با توجه به نقش لایه زیستی پریفایتون در رهاسازی پتاسیم از کانی مسکوویت و بیوتیت به نظر می‌رسد این پژوهش می تواند گام مهمی در راستای تولید کودهای زیستی کندرهش جهت نیل به کشاورزی پایدار باشد.