ویژگی های بیوچار حاصل از بقایای گندم و ذرت تحت تاثیر دماهای مختلف گرماکافت

تعیین ویژگی های فیزیکوشیمیایی بیوچار برای استفاده بهینه از آنها در کشاورزی پایدار دارای اهمیت می باشد. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های بیوچارهای تهیه شده از بقایای ذرت و گندم در دماهای مختلف گرماکافت (250 ، 450 و 650 درجه سانتیگراد) بود. نتایج نشان داد که با افزایش دمای گرماکافت، عملکرد بیوچار، هیدروژن و اکسیژن کل و نسبت های h/c و o/c کاهش یافته اما مقادیرec ، ph و کربن کل افزایش یافتند. همچنین مقادیر گروه های عاملی سطحی o-h در بیوچارهای تولید شده در دمای 650 درجه سانتیگراد کاهش یافته و یا حذف شدند، در نتیجه اسیدیته سطحی بیوچار کاهش یافته و ویژگی های آروماتیکی آن افزایش یافت. این امر نشان دهنده کاهش اسیدیته سطح و در نتیجه پایداری بالاتر بیوچارهای تولید شده در دماهای بالاتر است. بیوچار تولید شده از ذرت در دمای 650 درجه سانتیگراد بیشترین پایداری را داشت. در مجموع به نظر می رسد که بیوچارهای تولید شده در دمای بالاتر به دلیل پایداری بالاتر، دارای پتانسیل بیشتر برای ترسیب کربن هستند ، در حالی که بیوچارهای تولید شده در دمای پایین تر که دارای گروه های عاملی بیشتری هستند، احتمالاً برای اصلاح درجای محیط های آلوده به فلزات سنگین مناسب تر هستند.