اثرات برخی نانوذرات بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی خاک

خاک هایی که با اعمال کمترین نیرو، تغییرات ساختاری یافته و مقاومت و پیوند بین ذرات آن کاهش یابد را خاک های مسئله دار می گویند. این خاک ها از نظر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مطلوب نبوده و بایستی با اعمال بعضی تغییرات، برای فعالیت های مهندسی آماده شوند. یکی از روش های بهسازی این خاک ها، استفاده از مواد افزودنی مانند نانوذرات به خاک است. نانوذرات با اندازه کوچکتر از 100 نانومتر، واکنش پذیری بسیار فعالی با ذرات خاک دارند. به عبارتی، به دلیل داشتن بارهای سطحی و سطح ویژه بالا، حتی در صورت کاربرد با مقادیر کم در محیط خاک، رفتار و ویژگی های فیزیکی و مهندسی خاک را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهند. با توجه به بررسی نتایج تحقیقات مختلف، نانوذرات و از جمله نانوذرات رس، سیلیس و اکسیدهای فلزی می توانند با اصلاح ویژگی های ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺧﺎک مانند میانگین وزنی قطر خاکدانه ها، جرم مخصوص ظاهری خاک، مقاومت کششی، مقاومت فروروی، موجب اصلاح فشردگی و قابلیت نگهداری رطوبت خاک شوند. در واقع، افزودن نانوذرات به خاک یک روش مناسب در راستای کاهش محدودیت های فیزیکی و مکانیکی خاک است.