اثربخشی آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر مسئولیت‌پذیری و شادکامی دانشجویان علم و صنعت

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر مسئولیت‌پذیری و شادکامی دانشجویان علم و صنعت بود. پژوهش حاضر، از جمله طرح‌های نیمه‌آزمایشی، به صورت پیش‌آزمون – پس‌آزمون بود و جامعۀ آماری در این پژوهش، شامل کلیۀ دانشجویان دختر دانشگاه علم و صنعت تهران بود که تعداد نمونه برابر با سی نفر و به طور تصادفی در دو گروه پانزده نفره آزمایش و کنترل گزینش انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق از دو پرسشنامه استاندارد مقیاس مسئولیت‌پذیری روانشناختی کالیفرنیا ، شادکامی آکسفورد و جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده شده است. داده های این پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در بررسی توصیفی، شاخص های آماری توصیفی یعنی محاسبه فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد برای هر دو گروه (گروه زمایش و کنترل) انجام گرفت که در قسمت آمار استنباطی نیز از تحلیل کوواریانس آنکوا استفاده شد و همچنین برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار spss 21 استفاده شد.نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر مسئولیت پذیری و شادکامی دانشجویان علم و صنعت اثربخش است. که با توجه به شدت اثر، آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر مسئولیت پذیری دانشجویان تاثیر بیشتری دارد.