جو دوستانه در محیط کار و ارتباط آن با بیگانگی از کار کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان سازمان های اداری شهرستان اهواز)

مقدمه: اغلب مردم بخش مهمی از زندگی خود را در کار می گذرانند و غالبا میان آنان و همکارانشان در محیط کار دوستی ها و روابط شخصی شکل می گیرد. چنین دوستی هایی با پی آمد های کاری مهم چون رضایت شغلی، تعهد سازمانی و بیگانگی از کار در رابطه است. هدف این مقاله مطالعه جو دوستانه در محیط کار و ارتباط آن با بیگانگی از کار کارکنان است.روش شناسی: این پژوهش به شیوه پیمایش و از طریق ابزار پرسشنامه انجام گرفته است. طرح تحقیق همبستگی است. نمونه آن شامل 400 نفر از کارکنان می باشد که به شیوه نمونه گیری خوشه ای طبقه بندی شده از کارکنان 30 سازمان اداری در اهواز انتخاب شده است. مقیاس های به کار گرفته مقیاس جو دوستانه یوسل(1999) و بیگانگی از کار متاز(1981) می باشد.یافته ها: میان جو دوستانه در محیط کار و بیگانگی از کار کارکنان رابطه معکوس و معناداری مشاهده گردید. هرچه کیفیت جو دوستانه افزایش یابد، احساس بی قدرتی، بی معنایی و ازخود بیزاری کارکنان در کار کمتر می گردد. همچنین جو دوستانه در میان مستخدمین رسمی وکارکنان مرد به طور معناداری بیشتر است.نتیجه گیری: بنابراین بی توجهی و عدم ارضای نیاز اجتماعی و برقراری ارتباط کارکنان در محیط کار منجر به بیگانگی از کار و کاهش انگیزه آنان در کار می گردد.