بررسی رابطه بین سبکهای تربیتی و کفایت اجتماعی فرزندان و مقایسه آن بین والدین معتاد و عادی

اعتیاد به مواد مخدر یک اختلال مزمن، عود کننده و بسیار پیچیده است که مصرف مواد با وجود اثرات منفی فاجعه آمیز، ادامه پیدا می گند. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سبکهای تربیتی و کفایت اجتماعی فرزندان و مقایسه آن بین والدین معتاد و عادی می باشد. این پژوهش کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، 35 نفر از والدین شهر بجنورد (معتاد و عادی) که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شیوه‌های فرزند‌‌پروری بامریند (1991) و پرسشنامه کفایت اجتماعی پرندین (1385) بودند همچنین روایی محتوا پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری از روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار spssنسخه 19 و روش مدل ساختاری با نرم افزار pls نسخه 3 استفاده گردید. سبک های تربیتی و کفایت اجتماعی رابطه معناداری ( تفاوت میانگین با سطح معناداری 0.002) دارند ، بین سبک های آزادگذاری و اقتدارمنطقی با کفایت اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین مقایسه سبک های تربیتی والدین معتاد و غیرمعتادتفاوت معناداری را نشان می دهد. نتایج نشان دهنده این است که سبک های تربیتی و خانواده نقش بسزایی در کفایت اجتماعی و مهارت های اجتماعی فرزندان دارد.