رابطه کیفیت تعامل والد فرزند با اضطراب جدایی و پرخاشگری کودکان دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت تعامل والد فرزند با اضطراب جدایی و پرخاشگری کودکان دبستانی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی منطقه 18 شهر تهران بود، از این جامعه آماری با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران و روش نمونه گیری خوشه ایی تصادفی 239 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های تعامل والد فرزند، اضطراب جدایی و پرخاشگری استفاده شد. داده های مطالعه با استفاده از نرم‌افزار spss و بهره گیری از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، نتایج تحلیل داده ها حاکی از این بود که تعامل والد فرزند قادر به پیش بینی اضطراب جدایی کودکان می باشد، و میان مولفه های تعامل والد فرزند و مولفه های پرخاشگری کودکان همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد. در مجموع با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود که والدین در برقراری روابط صمیمی، دوستانه، پذیرنده و توام با حمایت با فرزندان خویش اهتمام لازم را بورزند.