رابطه خشونت خانگی در کودکی با افسردگی، اضطراب و استرس

پدیده آزار و خشونت در خانواده از جلوه های آشکار نقض حقوق انسانی است که مخصوص جامعه و طبقه خاصی نبوده و در بسیاری از فرهنگهای دنیا به صورت آسیبی فردی، خانوادگی و اجتماعی به عنوان موضوعی رایج و شایع فراگیر است؛ شواهدی وجود دارد که ابعاد گسترده و فراگیر آزار و خشونت های جسمی، کلامی، روانی و جنسی نه تنها نهاد خانواده را دچار تزلزل و گسستگی روزافزون کرده است بلکه پیامدهای زیانبار و مخرب آن صدمات جبران ناپذیری بر روانهای آسیب پذیر کودکان به وجود آورده است. از سوی دیگر با توجه به تجارب بالینی در این زمینه، این مشکل به صورت تسلسلی به نوعی نسلهای بعد را تحت تاثیر قرار میدهد. تا اوایل دهه 1980 تحقیقات در مورد خشونت بر روی زنان کتک خورده متمرکز بود و تحقیقات آغازین بر روی مردان خشونت گرا بر ویژگیهای شخصیتی آنها متمرکز شده بود. مطالعه این مردان به دلیل دخیل بودن متغیرهای مختلف در رفتار خشونت گرایان شامل عوامل شخصیتی، عوامل خانوادگی، تجارب اوایل کودکی، طبقه اجتماعی، طبقه اقتصادی و عوامل فرهنگی پیچیده است.

Relationship between Domestic Violence in Childhood with Depression, Anxiety, and Stress

The phenomenon of domestic violence and violence is one of the most obvious manifestations of human rights abuses that are not specific to a particular class or society and are prevalent in many cultures of the world as personal, familial, and societal abuse; And the pervasive physical, verbal, psychological, and sexual abuse not only wreaks havoc on the institution of the family, but also has the detrimental and devastating consequences of irreparable damage to the vulnerable children. On the other hand, given the clinical experience in this field, this problem has been concomitantly affected by subsequent generations. Until the early 1980s, violence research focused on battered women, and early research focused on violent men focusing on their personality traits. The study of these men because of the various variables involved in violent behavior include personality factors, family factors, early childhood experiences, social class, economic class and complex cultural factors.