اثربخشی آموزش مهارت‌های خودکفایی خانواده محور بر رفتارهای سازشی دانش آموزان دارای نارسایی‌های هوشی و تحولی و کیفیت زندگی مادران

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های خودکفایی خانواده محور بر رفتارهای سازشی دانش آموزان دارای نارسایی‌های هوشی و تحولی و کیفیت زندگی مادران در شهر تهران انجام شد. پژوهش به شیوه شبه آزمایشی صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دارای نارسایی‌های هوشی و تحولی در محدوده سنی 14 8 ساله بود که در سال تحصیلی 98 1397 در مدارس دوره ابتدایی ویژه دانش آموزان دارای نارسایی‌های هوشی و تحولی در مناطق 4 و 8 شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. از میان جامعه آماری 24 دانش آموز پسر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش(12نفر) وگروه کنترل(12نفر)تخصیص داده شدند. گروه آزمایش طی 12 هفته در 12 جلسه یک ساعته مهارتهای خودکفایی طبق برنامه آموزش دیدند. برای جمع‌آوری داده‌ها علاوه بر فرم محقق ساخت مشخصات فردی، از مقیاس رفتار سازشی لیمبرت و همکاران(1974) وکیفیت زندگی وار و شوربون (1992) استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش و آزمون فرضیه های تحقیق علاوه بر برخی روشهای آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف استاندارد، در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های خودکفایی خانواده محور هم بر رفتار سازشی دانش آموزان و هم برکیفیت زندگی مادران دانش آموزان دارای نارسایی های هوشی و تحولی اثر داشته است.

The effectiveness of family centered self sufficiency skills training on adaptive behaviors of students with intellectual and developmental disabilities and their mothers`quality of life

AbstractThe purpose of this study was to investigate the effectiveness of family centered self sufficiency skills training on adaptive behaviors of students with intellectual and developmental disabilities and their mothers`quality of life in Tehran. The study was quasi experimental.The statistical population of this study consisted of students with intelligence and developmental disorders in the age range of 8 14 years old who were studying in special schools of students with intellectual and developmental disabilities in districts 4 and 8 of Tehran in the academic year 1397 1398. The statistical population of 24 male students was selected by convenience sampling method and randomly assigned to two experimental (n = 12) and control (n = 12) groups. The experimental group received 12 sessions of self efficacy skills training in 12 sessions for 12 weeks. In addition to collecting demographic data, the questionnaires of , Adaptive Behavior Scale of Lambert et al. (1974), and Warshurbun's (1992) Quality of Life Scale were used. In order to analyze the research data and test the research hypotheses, in addition to some descriptive statistics methods such as mean and standard deviation, inferential statistics was used in the analysis of covariance. The results showed that training family centered self efficacy skills on both adaptive behavior and the quality of life of mothers of students with intellectual and developmental disabilities has been affected.