اساس زندگی خانوادگی از منظر قرآن و روایات

بالندگی یا انحطاط خانواده به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی و عامل تشکیل و استحکام بنیان جوامع بشری همواره مورد توجه سیاستمدارن، مدیران و پژوهشگران بوده و خواهد بود. خانواده نهادی مقدس و بی ‌بدیل است که شخصیت هرکسی پیشتر و بیشتر از هر جای دیگر در آن شکل می‌ گیرد و بستری است که سرشت و سرنوشت فرد به مقدار زیادی در آن رقم می ‌خورد. از این منظر اسلام خانواده را در جایگاهی غیرقابل قیاس با جایگاه های دیگر دانسته و با تشریع احکام و آداب کاربردی و تاثیرگذار، تمام ظرفیت‌ های اعتقادی – دینی را درجهت بالندگی و پایندگی آن به‌کار گرفته است. در هیچ مذهب و مکتبی به اندازه اسلام خانه و خانواده محترم شمرده نشده است. قرآن کریم از اهمیت تشکیل این بنیان با تعبیر «میثاقاً غلیظاً» یعنی پیمان محکم و استوار یاد می کند. در سوره طلاق برای جلوگیری از گسیختن آن میثاق غلیظ بارها از لزوم رعایت تقوا و مراعات حدود الهی، توصیه به نیکی و خوشی، توکل و صبر در سختی سخن گفته شده است.(طلاق 105.) نوزاد انسان بیش از هر موجود دیگر نیازمند پدر ومادر و حمایت آن دو مى باشد و نمى تواند به تنهایى به زندگى ادامه دهد, با آن که جانداران دیگر مى توانند پس از تولد نیازهاى اولیه خود را تا اندازه اى تامین کنند. در این مسئله گرچه نیازهاى جسمى کودک مانند غذا, لباس و مصونیت در برابر خطرها مورد نظر است, اما بعد دیگر وجود او یعنى روان و شخصیت کودک نیز اهمیت دارد, زیرا شخصیت و روحیات او نیز در این مرحله شکل مى گیرد و نخستین سنگ بناى آن گذاشته مى شود. اهمیت خانواده و نقش آن درجامعه بشرى از رهاورد تامل و تفکر در این دو بعد وجود کودک, آشکار مى گردد. خانواده یک واحد اجتماعى است که هدف از آن در نگاه قرآن, تامین سلامت روانى براى سه دسته است; زن و شوهر, پدر و مادر و فرزندان. در این پژوهش به بررسی عوامل استحکام خانواده می پردازیم و راهکارهایی جهت دوری از دغدغه و رسیدن به آرامش در خانواده از منظر قرآن کریم و روایات ارائه می دهیم.