اجرای مقررات اموزشی و درسی ، رویکرد مطلوب ، رویکرد معمول در دانشگاه های تطبیقی

ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در رﻓﺘﺎر ﻓﺮدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دارد و ﺗﺎﺛﻴﺮ زﻳﺎدی در ﻓﺮآﻳﻨﺪ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ﺑﺮﺟﺎ ﻣﻲ ﻧﻬﺪ . ﺗﻌﻬﺪ و ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻧﺘﻘﺎل ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ، ارزﺷﻬﺎی دﻳﮕﺮی را ﻧﻴﺰ از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻈﻢ و اﻧﻀﺒﺎط اﺣﺴﺎس ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ در ﺟﻮاﻧﺎن را تقویت میﻛﻨﺪ و آﻧﺎن را ﺑﻪ ﺳﻮی ﭘﮋوﻫﺶ، ﺧﻼﻗﻴﺖ و اﺑﺘﻜﺎر ﺳﻮق میدﻫﺪ. ، در ﻛﺸﻮر ﻣﺎ وﻇﻴﻔﻪ آﻣﻮزش و ﺗﺮﺑﻴﺖ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ در ﺳﻄﻮح ﻋﺎﻟﻲ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دانشگاه اﺳﺖ. کلیه دانشگاه های کشور در چند دسته مشخص شامل دانشگاه های دولتی، آزاد، پیام نور، غیر انتفاعی، علمی و کاربردی قرار میگیرند که در این پژوهش با هم مقایسه می شوند. رﺳﺎﻟﺖ کلیه داﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎ در همه دسته ها درﻓﺮاﮔﺮد ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺷﺪن اﻳﻦ اﺳﺖ که با اتخاذ روﻳﻜﺮدی اینده ﻣﺤﻮر ﺿﻤﻦ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ، ﻓﺮﺻﺘﻬﺎ، ﺗﻬﺪﻳﺪﻫﺎ و ﭼﺎﻟﺸﻬﺎی آﺗﻲ، اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﺎ و اﻫﺪاف ﻻزم ﺟﻬﺖ واﻛﻨﺶ فوق فعال ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات و ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺗﺪوﻳﻦ و اﺟﺮا ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻲ ﺷﻚ، ﺗﺼﻮﻳﺮﭘﺮدازی از چشم اﻧﺪاز ﻣﻄﻠﻮب داﻧﺸﮕﺎه، ﺑﺎ ﻛﺎرﻛﺮد ﺟﻬﺖ دﻫﻲ رﻓﺘﺎرﻫﺎ و ﺗﺤﻮلات آﺗﻲ در ﻗﻠﻤﺮو داﻧﺶ و آﻣﻮزش، روﻧﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﺟﻮاﻣﻊ را ﻣﺘﺄﺛر ﻣﻲ ﺳﺎزد . لازمه رسیدن به چنین هدف و ارمانی داشتن مقررات اموزشی مناسبی است که بتواند جامعه دانشگاهی را به سوی هدف رهنمود کند و ان را از کج رویی ها و کند رویی ها و تندروی ها بر حذر دارد و با سازکار مناسب اجازه ندهد تا جامعه دانشگاهی از هدف و ارمان خود دور شود، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﺄﻣل ﺑﺮ روﻧﺪ ﺣﺮﻛﺖ بر اساس این ابزار کنترلی ﺑﻪ ﺳﻮی وﺿﻌﻴﺖ آرﻣﺎﻧﻲ و ﻣﻄﻠﻮب، می ﺗﻮان اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ را ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار داد ﻛﻪ چه تفاوت ها و شباهت هایی بین اجرای مقررات اموزشی و درسی با رویکرد مطلوب و رویکرد معمول در دانشگاه های تطبیقی وجود دارد. در این پژوهش خواهیم دید که اجرای قوانین در چهار زمینه دچار مشکل خواهند شد و در نتیجه از رویکرد مطلوب خود فاصله میگیردکه شامل: 1. فقدان قوانین لازم در بعضی از بخش های اموزشی، 2. وجود قوانینی که بخاطر کلی گویی ها و نبود جزئیات کافی قابلیت اجرا ندارند بیشتر رتوریک هستند، 3. عدم تطابق قوانین آموزشی با اهداف آموزش عالی، 4. اجرای سلیقه ای قوانین در سطح دانشگاه ها می باشد.