نقش بازدارنده آموزه های دینی در طلاق عاطفی

خانواده نهادى مقدس و عظیم است که مى‌تواند افراد را به‌سعادت یا شقاوت بکشاند، زن و مرد که عضو اصلى و مهم خانواده را تشکیل مى‌دهند بایست راهى را برگزینند که در آن سعادت افراد خانواده ملاک باشد، گاه میان زوجین مشکلاتی به وجود می آید که سبب می شود رابطه عاطفی زوجین مختل یا تضعیف شود که بر اساس مرور زمان رابطه گرم و صمیمی زوجین تبدیل به رابطه تحمیلی می شود که زوجین صرفا یکدیگر را تحمل می نمایند و ارتباط عاطفی میان آنها از بین می رود که در اصطلاح به آن طلاق عاطفی گفته می شود با توجه به جامعیت دین اسلام و توجه ویژه ای که به خانواده نموده است آموزه هایی ارائه نموده است تا ازدواج در چارچوبی مشخص شده و با رعایت اصولی مشخص شده صورت گیرد و افراد خانواده و زوجین را موظف می کند تا برای تداوم و استحکام بنیان خانواده همت گمارند چرا که ازدواج را عاملی برای سکینه و آرامش می داند لذا در آموزه های اخلاقی، کلامی و فقهی اسلامی به دستورات و قوانینی می پردازد که مقوله هایی همچون حسن معاشرت و آراستگی، تامین نیازهای جنسی، رعایت احترام متقابل، رعایت حقوق مالی، توجه و تاکید بر سرپرستی خانواده، و رعایت تقوای الهی از اهم مواردی است که نقش بازدارنده ای در وقوع طلاق عاطفی دارند. این مقاله نقش بازدارندگی آموزه های اسلامی در پیشگیری از طلاق عاطفی را، در نظام فرهنگ اسلامی با استفاده از منابع اسلام مورد بررسی و تحلیل قرار داده است، روش به کار گرفته شده در این تحقیق، توصیفی تحلیلی است. این تحقیق با پیمایش مراحل سه گانه ی توصیف، تحلیل و تبیین(تفسیر)، مساله ی مورد نظر را بر اساس آیات قرآن و روایات مورد بررسی قرار داده است. روش جمع آوری و گردآوری اطلاعات در این تحقیق، اسنادی کتابخانه ای است.