نقش خودپنداره تحصیلی، اضطراب و حمایت اجتماعی ادراک شده بر درگیری تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش نقش خودپنداره تحصیلی، اضطراب و حمایت اجتماعی ادراک شده بر درگیری تحصیلی دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهر تهران می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزانی بود که در سال تحصیلی 1399 1400 در مدارس دوره اول متوسطه شهر تهران درس می خواندند. از بین این افراد 300 نفر به رو ش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پس از توصیف نحوه اجرای پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های درگیری تحصیلی ریو و تسنگ (2013)، پرسشنامه خودپنداره تحصیلی(2004)، پرسشنامه افسردگی، اضطراب، استرس(dass 21) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (mspss) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که متغیر های خودپنداره تحصیلی، اضطراب و حمایت اجتماعی ادراک شده به طور معنی داری پیش بینی کننده درگیری تحصیلی دانش آموزان بودند که از میان آن ها خودپنداره تحصیلی پیش بین مناسب تری برای درگیری تحصیلی دانش آموزان بود.