بررسی اثرات شفاعت جویی در زندگی انسان از دیدگاه روانشناسی

شفاعت، یک موضوع قرآنی و روایی است. واژه «شفاعت» در فرهنگ واژه شناسان از ریشه «شَفْع» به مفهوم «جفت» آمده است، که در برابر آن، واژه «وَتر»، به معنی تک و تنها قرار دارد آن گاه به تدریج به مفهوم پیوستن ناتوان به توانا، ضعیف به نیرومند، و فردی به فردی دیگر به کار رفته است، که از نظر معنویت و کمال در اوج رشد و شکوفایی قرار دارد و می تواند در حساس ترین شرایط، یار و یاور دلسوز او گردد، و ضمن دفع خطرها و برطرف ساختن مشکلات در فراز و نشیب زندگی از سر راه او، وی را در راه نجات و رستگاری و رساندن به سرمنزل سلامت و سعادت، راه نماید. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی شفاعت جویی در زندگی انسان گرفتار در بیماری جهانی می باشد.روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی،پژوهشی می باشد که برای جمع آوری اطلاعات از روش مروری بهره گرفته شده است. نتایج و یافته های پژوهش نشان داد که همه افراد جامعه به نوعی با گرفتاری‌ها و شدائد، درگیر هستند که این برای تقرب به خدا وتکامل بشر لازم و ضروری است. از آنجایی که شفاعت، به مفهوم درست آن، یک موضوع قرآنی و حدیثی است. به همین سبب است که پیروان اسلام، با الهام از قرآن بر شفاعت پیامبر گرامی اتفاق نظر دارند که همه افراد جامعه به نوعی با گرفتاری‌ها و شدائد، درگیر هستند که این برای تقرب به خدا وتکامل بشر لازم و ضروری است. اگر محنت‌ها و رنج‌ها نباشد، بشر ممکن است از خداوند غافل شود. موضوع شفاعت از اصول مسلّم اسلام است که روایات زیادی از طریق شیعه و اهل سنت درباره آن نقل شده است. در قرآن کریم نیز آیات متعددی درباره آن وجود دارد. مانند آیات 43 تا 48 مدثّر که خداوند متعال عده ای از کسانی را که شفاعت شامل حال آنها نمی شود نام برده است.