رابطه بین کمال گرایی والدین با اختلالات روانی دانش آموزان دختر تیزهوش شهر همدان

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین کمال گرایی والدین با اختلالات روانی دانش آموزان دختر تیز هوش همدان در سالتحصیلی 93 1392 بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در دبیرستان دخترانه تیزهوشان ناحیه یک شهر همدان و شامل 300 نفر بود.حجم نمونه با استفاده فرمول کوکران برابر با 169 نفر محاسبه شده و با روش طبقه ای ساده انتخاب گردیدند. همچنین یکی از والدین این دانش آموزان نیز به عنوان پاسخگو انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها، از دو پرسشنامه استاندارد «سنجش اختلالات روانی scl90 » و «مقیاس کمال گرایی تری شورت و همکاران (2007) » استفاده شد. یافته های تحقیق که با استفاده از آزمون همبستگی گشتاوری پیرسون محاسبه شده، نشان داد که ابعاد سه گانه کمال گرایی والدین (کلی، مثبت و منفی) با اختلال افسردگی فرزندان در ارتباط است، کمال گرایی مثبت والدین، افسردگی فرزندان را کاهش داده و کمال گرایی کلی و منفی والدین، افسردگی فرزندان را تشدید می نمایند. همچنین کمال گرایی مثبت والدین موجب کاهش، و کمال گرایی منفی والدین موجب افزایش اختلال خود بیمارانگاری در فرزندان می گردد ولی کمال گرایی کلی رابطه معناداری با این اختلال ندارد. اما به جز اختلال پارانویا در فرزندان که رابطه معناداری با هیچ یک از ابعاد سه گانه کمال گرایی والدین نداشته است، سایر اختلال های روانی مورد بررسی، یعنی؛ روان پریشی، اضطراب، وسواس، حساسیت بین فردی، فوبیا و خصومت با کمال گرایی مثبت والدین رابطه منفی دارد و با کمال گرایی کلی آنان رابطه مثبت دارد و نیز با کمال گرایی منفی والدین رابطه معناداری نداشته اند. مقایسه اثر گذاری کمال گرایی مادران و پدران بر روی اختلالات روانی فرزندان نشانگر آن است که؛ کمال گرایی پدران بیشتر از کمال گرایی مادران با تمامی اختلالات آنان در ارتباط می باشد.