تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی برمهارت های اجتماعی و مشکلات رفتاری دانش آموزان با کم توانی ذهنی

کودکان کم توان ذهنی دارای نقص هایی در زمینه ی مهارت های اجتماعی هستند که این نقص در مهارت های اجتماعی، آن ها را با طیف وسیعی از مشکلات سازگاری، شخصیتی و عاطفی مواجه می سازد. برهمین اساس، این افراد نسبت به افراد عادی، مشکلات رفتاری بیشتری داشته و ارتباط ضعیفی را با همسالان خود نشان می دهند که موجب کاهش کارآیی آن ها در جامعه و نهایتاٌ کاهش کیفیت زندگی این افراد می گردد. به همین منظور؛ و همچنین باتوجه به این که، دوران کودکی اولین و مهمترین دوره ی زندگی آدمی است و ساختار شخصیتی و رفتاری انسان در این دوره بنیان گذاشته می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر مهارت های اجتماعی و مشکلات رفتاری دانش آموزان با کم توان ذهنی(آموزش پذیر) اجرا شد. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل به کار برده شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر با کم توانی ذهنی مقطع ابتدایی شهر جهرم در سال تحصیلی 1398بود. نمونه ای به حجم 30 نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش(15نفر) و کنترل (15نفر) جا یدهی شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس مهارت های اجتماعی و رفتاری گرشام و الیوت (1999) استفاده شد. و برای گروه آزمایش، آموزش مهارت های اجتماعی در 10 جلسه 90دقیقه ای برگزار شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش مهارت های اجتماعی موجب کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان با کم توانی ذهنی می شود(p=0/001). براساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت آموزش گروهی مهارت های اجتماعی می تواند با دانش افزایی و ایفای نقش و یادگیری مشاهده ای به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای بهبود مهارت های اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان باکم توانی ذهنی به کار رود.