کنش ذهنی و خلاقیت

«کنش ذهنی» تحت موضوع «آگاهی» در پدیدارشناسی مورد بررسی و تعریف قرار گرفته‌ است. آگاهی در «خود» و با فروکاست بنیادها و ساختارها امکان‌پذیر می‌شود. راجرز با ارتباط درمان‌گری نشان داد که فرد با آزاد شدن از ساختارها و دست‌یابی به خویشتن «خود» به خلاقیت و آفرینندگی می‌رسد. در این مقاله با استفاده از آرای اربابی، پژوهشگر تاریخ فهم‌ها، کنش ذهنی و خلاقیتِ تعریف شده در فلسفه و روانشناسیِ پدیدارشناسانه مورد بررسی قرار گرفته و چیستی و چگونگی خلاقیت در کنش ذهنی بازتعریف شده است. با بازبینی تعریفی که پدیدارشناسی از چیستی «پدیدار»، «عملِ ذهنی» و «خود» ارائه داده مشخص می‌شود که کنش‌های ذهنی همیشه با خلاقیت و ایجاد پدیدار جدید همراه هستند. کنش ذهنی عبارت از ارتباط پدیدار با پدیداری دیگر، ادغام پدیدارها و خلق پدیداری جدید است. کنش ذهنی بر بنیاد و زمینۀ پدیدارهای پیش‌داشته صورت می‌گیرد و پدیداری نسبتاَ جدید خلق می‌شود. اگر نسبت جدید بودن زیاد باشد، پدیدار جدید، مبهم و گنگ جلوه می‌کند در حالی که پدیدارهایی که پیش‌داشتگی بالایی دارند، وضوح و صراحت بیشتری دارند. بی‌توجهی به پدیدارهای گنگ و مبهم به آنها اجازۀ بیان و بروز نمی‌دهند و خلاقیت را با مانع مواجه می‌کند.

Mental action and creativity

Mental action has been studied and defined under the subject of consciousness in phenomenology. Awareness in the Ego is made possible by the reduction of foundations and structures. Through communication therapy, Rogers showed that one achieves creativity and creativity by freeing oneself from structures and achieving one's Ego. In this paper, using the views of Arbabi, a researcher in the history of understandings, mental action, and creativity defined in phenomenological philosophy and psychology are examined and what and how creativity is redefined in mental action. A review of the definition given by phenomenology of what phenomenon, mental action and Ego provide, reveals that mental actions are always associated with creativity and the creation of new phenomena. Mental action is the connection of a phenomenon with another phenomenon, the integration of phenomena, and the creation of a new phenomenon. Mental action is based on for having phenomena and a relatively new phenomenon is created. If the freshness ratio is high, the new phenomenon will look vague and ambiguous, while highly for having phenomena will be clearer. Due to vague and ambiguous phenomena, they are not allowed to express themselves, and creativity is destroyed.