اثربخشی طرحواره درمانی بر پذیرش اجتماعی زنان دارای اختالف زناشویی شهر اصفهان

هدف از اجرای این پژوهش اثربخشی طرحواره درمانی بر پذیرش اجتماعی زنان دارای اختلافات زناشویی شهر اصفهان بود. این پژوهش بهروش نیمه تجربی با گروه کنترل و آزمایش و به صورت پیش آزمون پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای اختلاف –زناشویی شهر اصفهان در کانون امام رضا (ع) در سال 1396 بودند که به منظور اجرای طرح پژوهشی، ابتدا برای زنان دارای اختلاف زناشوییفراخوانی داده شد و 60 زن به شیوه داوطلبانه انتخاب شده و پرسشنامه پذیرش اجتماعی کراون و مارلو ( 1960 ) بر روی آنها اجرا شد. ابتداپیش آزمون بر روی 40 نفر به عنوان گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. سپس به طور تصادفی 20 نفر از زنان به عنوان گروه آزمایش انتخاب وبه مدت 10 جلسه تحت آموزش طرحواره درمانی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. در پایان دورهیآموزش، از زنان هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و بعد از گذشت یک هفته آزمون پیگیری اجرا شد، تا نتایج دو گروه باهم مقایسه شود. درپژوهش حاضر آزمون فرضیهها و تجزیه و تحلیل دادهها از طریق نرم افزار spss و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجامپذیرفت. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی بر پذیرش اجتماعی زنان دارای اختلاف در مرحله پس آزمون وپیگیری به صورت معناداری اثر گذار بوده است. نتایج این مطالعه نشان داد که طرحواره درمانی توانست بر پذیرش اجتماعی زنان دارایاختلاف زناشویی را افزایش دهد، بنابراین پیشنهاد میشود مشاوران برای پذیرش اجتماعی زنان دارای اختلاف زناشویی از این روش استفادهکنند