مطالعه و بررسی مصادیق ایرانی طراحی فضاهای معماری برای معلولین با رویکرد توانبخشی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کاکاوند ماندانا
|
منبع
|
كنفرانس ملي توسعه پايدار در مهندسي عمران - 1399 - دوره : 8 - هشتمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در مهندسی عمران - کد همایش: 99200-80970
|
|
|
چکیده
|
معلول کسی است که در اثر حادثه یا بهصورت مادرزادی دارای نواقصی است که موجب اختلال در سلامت یا کاراییاش میشود. فردی که بخشی از عملکرد جسمی و ذهنی خود را ازدستداده باشد، کمتوان جسمی محسوب میشود. این نوشته به معلولین جسمی-حرکتی پرداخته که در اندامهای حرکتی خود دچار ضعف شده که برای تحرک نیاز به استفاده از وسایل کمکی دارند.در ایران قوانین و مقرراتی برای معلول و معلولیت وجود دارد که بخشی از این قوانین به حقوق آنها و بخشی دیگر به استانداردسازی برای آنها مرتبط میگردد. تمامی این قوانین در جهت ارتقای توانایی و عزتنفسهای آنها و پذیرش خود در جامعه و کاهش حس ناامیدی و عدم رضایت و کاهش اضطراب در آنها میباشد و در این راستا مصادیق ایرانی بسیاری برای انواع معلولین باهدف توانبخشی وجود دارد. کاربری این فضاها متفاوت و شامل مراکز فرهنگی، هنری ، درمانی ، ورزشی و... میباشد که شامل مکانهایی است مانند فیزیوتراپی ، کاردرمانی، گفتاردرمانی ، یوگا درمانی و... .در طراحی این فضاها به عوامل متعددی توجه شده که پاسخ مناسبی برای نیازهای معلولین باشد. علاوه بر توجه به اصول و ضوابط خاص طراحی برای معلولین، بر فرم و بافت و معماری آن نیز بسیار توجه شده که این توجه شامل عواملی چون نور ، فضای سبز ، مصالح مناسب و ارتباط مناسب فضاها با یکدیگر و ... میباشد که همهی آنها مکمل یکدیگرند. مطالعهی نمونههای موردی باعث میشود که ما به بازخوردها و نتایج و مطالعات تطبیقی پی ببریم و در این مقاله به بررسی همهی این ضوابط و عوامل موثر برای بهبود کیفیت زندگی معلولین در این نمونهها پرداخته میشود.
|
کلیدواژه
|
مصادیق ایرانی ,معلولین ,توانبخشی ,معماری.
|
آدرس
|
دانشگاه زنجان, ایران
|
پست الکترونیکی
|
mandana_kakavand@yahoo.com
|
|
|
|
|