بررسی موانع توسعه پیاده روی به عنوان یک مد حمل و نقل

پیاده روی، طبیعی ترین و متداولترین شکل جابجایی است و بر این اساس باید امن ترین و راحت ترین آن نیز باشد. امروزه تمام سفرهای حمل و نقل با پیاده روی مانوس شده و دراکثر مواقع ابتدا و انتهای سفرهای ما را پیاده روی تشکیل می دهد و بدون این مد حمل و نقل، کمتر سیستمی قادر است مسافران را از مبدا به مقصد برساند. با این وجود توجه به موضوع حرکت عابر پیاده و گسترش پیاده مداری جز حیاتی ترین حقوق طبیعی مردم در جهان امروزی به شمار می رود و بررسی و ریشه یابی موانع توسعه این مد حمل و نقل کمک شایانی به زندگی شهرنشینی می کند. شهرنشینی و افزایش وسایل نقلیه موتوری باعث از بین رفتن مقیاس انسانی در سطح شهر، آلودگی محیط زیست، از بین رفتن ایمنی و امنیت عابران پیاده، از بین رفتن فضاهای شهری، کاهش ارزش عابرپیاده و به طورکلی باعث بروز محیطی بی کیفیت و نا امن به خصوص برای عابران پیاده شده است. به همین دلیل توسعه و اجرای طرح های پیاده مداری به مثابه می تواند باعث کنترل و کاهش این مشکلات شود. این پژوهش قصد دارد با بررسی عوامل بازدارنده ی پیاده مداری و موانع توسعه آن دیدگاهی برای بازگشت فرهنگ پیاده روی به چرخه ی زندگی شهری سالم باشد. روش اصلی این پژوهش به صورت توصیفی بوده و هدف آن بررسی موانع و معضلات پیاده روی در سیستم حمل و نقل امروزی است.

Examining barriers to walking development as a transportation model

Walking is the most natural and common form of movement and therefore should be the safest and most comfortable. Today all tripsTransportation is accustomed to walking, and in most cases the beginning and end of our travel is walking, and without this mo