برنامه ریزی فضایی در راستای توزیع عادلانه خدمات شهری با رویکرد محله محوری (مورد پژوهی: شهرکرد)

با رشد یک‌باره جمعیت و توسعه شهرنشینی در قرن گذشته، پیچیدگی روابط شهری افزایش‌یافته و درک ساختار اجتماعی و همچنین امکان پیش‌بینی وقایع شهری در فضاهای شهری سخت و در بعضی مواقع غیرممکن گردیده است. چالش‌ها و مسائل جدی و اساسی شهرنشینی شتابان مانند تراکم، حمل‌ونقل، مسکن و هزینه‌های خدمات عمومی در بسیاری از مناطق شهری بروز ‌نموده است. در عصر حاضر، اصلی‌ترین دلیل بحران‌های جوامع بشری، ریشه در نابرابری‌های اجتماعی و فقدان عدالت دارد. مهم‌ترین وظیفه برنامه ریزان و مدیران شهری در این زمینه، تلاش برای رسیدن گروه‌های مختلف شهری به خدمات شهری و از بین بردن تضاد در تامین فرصت‌های آموزشی، بهداشتی، خدماتی و ... است. یکی از مهم‌ترین مسائل در شهرهای امروز، مسئله توزیع عادلانه خدمات عمومی شهری در مقیاس منطقه، ناحیه و محله است. ازاین‌رو پژوهش کاربردی حاضر، با تکیه‌بر پژوهش‌های بین‌المللی برنامه‌ریزی فضایی شهرکرد در راستای توزیع عادلانه خدمات شهری با رویکرد محله محوری می‌پردازد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است. این پژوهش ابتدا به شناخت محدوده مطالعاتی از طریق مشاهده و بررسی میدانی پرداخته است و سپس اختلاف سرانه کاربری‌های موجود با وضعیت استاندارد را بررسی نموده است. پس‌ازآن درصد برخورداری هر محله از خدمات شهری را از طریق شعاع عملکرد هر یک از کاربری‌ها مشخص می‌نماید و در نهایت به تدوین چشم‌انداز، اهداف و راهبردهای برنامه می‌پردازد.

Spatial planning for fair distribution of city services with a pivotal neighborhood approach (Case Study: Shahr-e kord)

With the sudden growth of population and urban development in the last century, the complexity of urban relations has increased and the understanding of social structure as well as the possibility of predicting urban events in urban spaces has become diff