تعیین خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به اریترومایسین در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس حساس و مقاوم به ونکومایسین جدا شده از شیر خام گاو

استافیلوکوکوس اورئوس عامل اصلی اندوکاردیت، سپسیس و مسمومیت غذایی استافیلوکوکی می‌باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی حساسیت به اریترومایسین در 50 سویه استافلوکوکوس اورئوس مقاوم به ونکومایسین (vrsa) و حساس به ونکومایسین (vssa) جدا شده از شیر خام گاو و نیز تعیین انتشار ژن‌های مقاومت به اریترومایسین در میان جدایه‌ها می‌باشد. براس مایکرودایلوشن به منظور تعیین مقاومت به ونکومایسین و تعیین حداقل غلظت مهار رشد اریترومایسین مورد استفاده قرار گرفت. حضور ژن‌های erma، ermb، ermc و msra کدکننده مقاومت به اریترومایسین از طریق pcr مورد بررسی قرار گرفت. 84 درصد از جدایه‌ها حساس و 16 درصد مقاوم به ونکومایسین بودند. یک جدایه نسبت به اریترومایسین حساس بود و هیچ یک از ژن‌های مقاومت را نداشت. 90 درصد جدایه‌ها نسبت به اریترومایسین مقاوم بودند که از این تعداد 4/24 درصد هیچ یک از ژن‌های مقاومت را نداشتند، در حالی که 1/51 درصد از نظر ژن ermb مثبت بودند. erma در هیچ یک از جدایه‌ها یافت نشد. حضور همزمان ژن‌های مقاومت در 8 جدایه مشاهده شد. هیچ ارتباط معناداری بین ژن‌های مقاومت به اریترومایسین و mic اریترومایسین مشاهده نشد. 5/37 درصد از جدایه‌های vrsa هیچ یک از ژن‌های مقاومت به اریترومایسین را نداشتند، در حالی که 25 درصد دارای دو ژن مقاومت بودند. میانگین mic اریترومایسین در جدایه‌های vrsa بالاتر از جدایه‌های vssa بود. تمام جدایه‌های vrsa نسبت به اریترومایسین نیز مقاوم بودند. هیچ ارتباط معناداری بین ژن‌های مقاومت به اریترومایسین و حساسیت به ونکومایسین مشاهده نشد.

Characterzation of erythromycin resistance phenotypes and genotypes among vancomycin sensitive and vancomycin resistant Staphylococcus aureus isolated from bovine raw milk

Staphylococcus aureus is the causing agent of endocarditis, sepsis and Staphylococcal food poisoning. The purpose of this study was to assess erythromycin sensitivity in 50 Vancomycin Resistant S. aureus (VRSA) and Vancomycin Sensitive S. aureus (VSSA) isolates from bovine raw milk and also to determine the distribution of erythromycin resistance genes among the isolates. Broth microdilution method was used to determine vancomycin resistance and minimum inhibitory concentration of erythromycin. The presence of the ermA, ermB, ermC and msrA genes encoding erythromycin resistance was examined by PCR. 84% of the isolates were susceptible while 16% were resistant to vancomycin. A single isolate of S. aureus was sensitive to erythromycin which did not possess any of the erythromycin resistance genes. 90% of the isolates were resistant to erythromycin, of which, no resistance gene were found in 24.4% and 51.1% were ermB positive. ErmA was not found in any of the isolates. Simultaneous presence of resistance genes was detected in eight isolates. There was not any significant relationship between erythromycin resistance genes and MICE. 37.5% of VRSA isolates contained none of the erythromycin resistance genes while 25% contained two resistance genes. Mean MICE of VRSA was higher than VSSA isolates. All the VRSA isolates were also erythromycin resistant. There was no significant relationship between erythromycin resistance genes and vancomycin sensitivity.