قلمرو اصل نسبی بودن قراردادها در حقوق ایران و کانادا

زمینه و هدف: نسبی بودن قراردادها از موضوعات مهمی است که همواره محل بحث و نظر بوده است. هدف مقاله حاضر، بررسی قلمرو اصل نسبی بودن قراردادها در حقوق ایران و کانادا است.مواد و روش‌ها: مقاله حاضر نظری و از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. مواد و داده‌ها نیز کیفی است؛ و از فیش‌برداری در گردآوری مطالب و داده‌ها استفاده‌شده است.ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است.یافته‌ها: برخلاف حقوق ایران، که جانشین‌های قهری و اختیاری دو طرف قرارداد را تحت عنوان قائم‌مقام بررسی نموده؛ در حقوق کانادا چنین تقسیمی به چشم نمی‌خورد. در حقوق کانادا مبحث قائم‌مقامی را زیر عنوان‌هایی مانند واگذاری به‌موجب عمل طرفین و واگذاری به‌موجب اعمال قانون یا واگذاری اختیاری و قهری و امثال آن مطرح نموده‌اند؛ که عبارت واگذاری به‌موجب اعمال قانون یا واگذاری قهری کم‌وبیش یادآور همان قائم‌مقامی عام در حقوق ایران است. در این زمینه می‌توان به فوت و ورشکستگی در حقوق کانادا اشاره نمود.نتیجه: چنانچه کسی که به نمایندگی از جانب دیگری وارد معامله می‌شود اگر هنگام بستن عقد سمت نمایندگی خود را اعلام نکند اصل بر این است که وی اصیل بوده و رابطه نسبیت بین شخص او و طرف قرارداد ایجاد می‌شود ولی نماینده می‌تواند با اثبات نمایندگی خود از حیطه شمول نسبیت قراردادی خارج‌شده و اصیل می‌تواند با اثبات آن در قرارداد وارد شده و از آثار آن بهره‌مند گردد.

the scope of the principle of relativity of contracts in the laws of iran and canada

background and purpose: relativity of contracts is one of the important issues that has always been the subject of discussion. the purpose of this article is to examine the scope of the principle of relativity of contracts in iranian and canadian law.materials and methods: this article is theoretical and descriptive analytical method is used. materials and data are also qualitative and data collection was used in collecting materials and data.ethical considerations: in all stages of writing the present research, while respecting the originality of the texts, honesty and trustworthiness have been observed.findings: contrary to iranian law, which examines forced and voluntary successors of both parties under the title of deputy, in canadian law, such a division is not visible. in canadian law, they have raised the subject of the representative office under the headings such as assignment by the actions of the parties, assignment by operation of the law or voluntary and forced assignment, and the like, which the term assignment by law or forced assignment is more or less reminiscent of the general assignment of authority in iranian law.. in this context, we can refer to death and bankruptcy in canadian law.result: if a person who enters into a transaction on behalf of another party, if he does not declare his position as an agent when concluding the contract, the principle is that he is genuine and a relative relationship is established between him and the party to the contract, but the agent can prove his agency from the scope of contractual relativity is removed and the original can be included in the contract by proving it and benefit from its effects.