شناسه کارکرد طبیعت و چگونگی تعامل انسان با آن از منظر قرآن و سنت

در منطق وحی، همه مخلوقات عالم با دست قدرت آفریدگار حکیم، پدید آمده است. موجوداتی که بعضی‌ها بسیار ریز و به ظاهر نادیدنی و برخی دیگر بیش از هزاران برابر این کره خاکی‌اند! همه و همه در زمان‌بندی خاص و در یک چرخه منظم و با هدفی مشخص پا به عرصه وجود گذاشته‌اند!با دقت در کتاب مقدس و سخنان آمیخته با وحی پیشوایان راستین دین، این نکته مبرهن است که همه این مخلوقات شریف در راستای خدمت به انسان به عنوان اشرف مخلوقات، خلق شده‌اند. البته این فرایند، بستگی تام به چگونگی استفاده انسان (درست یا نادرست) از این موجودات دارد. سوال پژوهش حاضر این است که هدف پروردگار حکیم از تکوّن مخلوقات تسخیری چه بوده و وظایف انسان در برابر آن چیست؟پژوهش حاضر به روش توصیفی_ تحلیلی و با استفاده از منابع مکتوب کتابخانه ای و دیجیتال به نگارش درآمده است. نگارنده پس از بحث و بررسی و جستجو در قرآن و سنت، به نتایج ذیل دست یافت: قرآن و روایات بر این امر تاکید دارند که همه آن‌چه که در آسمان‌ها و زمین است، برای انسان آفریده شدند و در این مسیر، امکان هیچ‌گونه سرپیچی در برابر انسان نداشته و همواره باید در تسخیر انسان و تحت فرمان وی باشند. اما انسان نیز با توجه به برخورداری از عقل و اختیار و لزوم استفاده مسوولانه از امکانات و فرصت های خداداد،باید با فرمانبری ازفرمان الهی، حداکثر تعامل را با طبیعت تسخیر شده خدا داشته باشد تا ادامه حیات آنان و حیات بشر به خطر نیافتد، و نیز این انسان حاکم باید با الگوگیری از طبیعت و محیط زیستِ خدامحور، با اطاعت از قوانین آسمانی، و سپاسگزاری نسبت به انواع نعمت های در اختیار، قدر و ارزش خود، خدا و طبیعت را شناخته و با اثبات اشرفیت خویش، شایستگی جانشینی اش از خدا و برخورداری از نعمت های بی شمار الهی را به اثبات بررساند.همچنین، عواملی مثل اسراف، معصیت و نیز حس بی نیازی به خدا و دیگران و نیز غرور وخود خواهی ناشی از آن و نیز خود شیفتگی موجب آسیب رساندن به خود ودیگران و طبیعت می شود.