بررسی مزاج گیاهان ذکر شده در قرآن کریم و خواص دارویی آنها

در این مقاله سعی شده، تا به ضرورت و اهمیت بررسی و تحقیق بر روی مزاج گیاهان ذکر شده در قرآن و کاربرد آنها در طب سنتی پرداخته شود. قرآن کریم دربرخی از آیات از انسان خواسته است، تا معرفت بیشتری نسبت به خداوند متعال و آیات او کسب کند. مطالب ذکر شده در قران همواره شفاء و رحمت برای مومنین است. یکی از این شگفتیهای جهان آفرینش که در آیات قرآن به آن توجه شده، گیاهان هستند. 54 سوره از قران به طرق مختلف از گیاهان نام برده شده است. ازگیاهانی که در قرآن ازآنهایاد شده خرما، خیار، ریحان ، زنجبیل، زیتون، سدر، سیر، انجیر، عدس، کدو، ترنجبین، موز، عدس و پیاز را می توان نام برد. مطابق با طب سنتی، گیاهان دارویی دارای چهار طبع گرم و خشک، گرم و تر، سرد وتر ،سرد و خشک هستند که متناسب با این طبع، آثار متفاوتی در هر یک از افراد با مزاج‌های مختلف ایجاد می‌کنند. خداوند بعضی از گیاهان را بر بعضی دیگر از نظر میوه برتری داده است. گیاهان دارویی با مزاج گرم و تر جایگاه ویژه ای در طب سنتی دارند و برای سوداوی مزاج ها مفید هستند. از میان انواع میوه ها در قرآن روى خرما ، انگور، انجیر و زیتون تاکید شده است. این گیاهان دارای طبع گرم و تر می باشد و گزارشات متعددی از کاربرد درمانی همه قسمتهای این گیاهان از جمله برگ، ساقه، میوه آنها وجودارد. گیاهان خیار، و سیر و عدس و پیاز در آیه 61 سوره بقره در رده پایین تری در قران ذکر شده و در طبع این گیاهان عموما سردی و خشکی غالب می باشد. در پایان می توان گیاهان ذکر شده در قران را از لحاظ طبع گیاه و خاصیت دارویی آنها طبقه بندی کرد.