بررسی حق بر محیط زیست سالم در پرتو کرامت انسانی از منظر قرآن

حق بر محیط زیست سالم یکی از حقوق بشری است که در تقسیم بندی حقوق بشر، در نسل سوم حقوق بشر مقوله بندی می شود. دین مبین اسلام بویژه آموزه های قرآنی بر حفظ و صیانت از محیط زیست برای بهره مندی بشر تاکید ویژه دارد اما آن جایی که انسان راه تعدی و تفریط را در پیش گیرد او را محدود می سازد.از طرف دیگر اصل کرامت انسانی که به معنای ارزش ذاتی برابر همه افراد بشر فارغ از ویژگی های عرضی است، از مباحث اساسی در حوزه علم حقوق است و در اسلام نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.مقاله پیش رو با رویکرد توصیفی-تحلیلی در پی یافتن پاسخ این پرسش است که آیا مقتضیات اصل کرامت انسانی(حق حیات، برابری، آزادی و امنیت) تضمین کننده ی حق بر محیط زیست سالم هستند؟برای پاسخ به پرسش فوق، پس از بسط فضای مفهومی مورد تحقیق، رابطه مقتضیات اصل کرامت انسانی با تضمین حق بر محیط زیست سالم مورد بررسی قرار گرفت و نهایتا یافته های پژوهش نشان داد که تضمین حق بر محیط زیست سالم با اصل کرامت انسانی و مقتضیات آن ارتباط مستقیم دارد، در واقع با تحقق مقتضیات اصل کرامت انسانی، حق بر محیط زیست سالم به نحو موثری مورد تضمین و صیانت قرار می گیرد.