جایگاه کشاورزی در تمدن اسلامی با تکیه بر آیات قرآن

جامعه انسانی بر اساس مشیت الهی بسوی ظهور در پیش است. هر چه به عصر ظهور نزدیک تر می شویم تقابل فرهنگ ها بیشتر شده و دامنه ی اختلافات نیز رو به فزونی خواهد بود. هر یک از ادیان، مکاتب، نحله ها و حتی جریان های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تلاش دارند تا جهان بینی خویش را بر جهان بینی های دیگر غالب نمایند.کشاورزی نیز در این سالیان متمادی بی بهره از همین کشمکش های مبتنی بر جهان بینی های مختلف نبوده است.آنچه امروزه شاهد آن هستیم، غلبه ی اندیشه ی سکولار در کشاورزی و حاکمیت جهان بینی لیبرالی و اصالت سود در کشاورزی است.دین مبین اسلام از رکن مهم جامعه یعنی کشاورزی غافل نبوده و همواره آن را بر مبنای جهان بینی اسلامی مطرح کرده است.قرآن کریم و سیره ی گفتاری و عملی ائمه ی طاهرین (علیهم‌السلام) بر این نوع نگرش تاکید دارند. این دو منبع عظیم، هم بر کشاورزی در اسلام و هم بر کشاورزی اسلامی توجه ویژه نموده اند.کتاب آسمانی قرآن کریم مملوّ از آیاتی است که کشاورزی اسلامی را تبیین نموده است. این کتاب الهی هم بر اهداف متعالی کشاورزی که توحیدمحوری است تاکید نموده و هم به باورمندی نسبت به قیامت به درستی اشاره دارد.آنچه که مهم است این است که قرآن کریم تنها به توصیف کشاورزی و دو هدف گفته شده ی آن اکتفا ننموده است؛ بلکه سازوکار اجرایی آن را هم بیان نموده و در واقع کشاورزی سالم و مبتنی بر جهان بینی اسلامی را بصورت عملیاتی بیان نموده است.نوع زمین کشاورزی، تولید محصولات طیّب، نوع آب مورد استفاده در کشاورزی از جمله مسائلی است که در قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته است.نیل به تمدن نوین اسلامی که در بیانیه ی گام دوم انقلاب متبلور گشته در صورتی ممکن است که جهان بینی اسلامی در همه ی اصول و فروع تمدن اسلامی جاری و ساری گردد. ازاین رو، باید با طرحی نو از کشاورزی سکولار و لیبرال محور بسوی کشاورزی در تراز تمدن اسلامی عزیمت نمود.