قرآن آب خاک

زمین برای آدمی همه چیز است. در آموزه های قرآنی زمین به عنوانش گهواره، زایشگاه و آسایشگاه مکان خلافت، تخت سلطنت بشر معرفی شده است. انسان از زمین بر می آید، در آن زیست می کند و در آن می میرد، به آن باز می گردد و دوباره در رستاخیز همانند گیاهی از درون خاک برمی آید تا با آن چه در زندگی پیشین خویش رسیده بود، ظهور نمایدبسیاری از مردم نسبت به چیزهایی که در اختیار دارند، رفتار درستی از خود نشان نمی دهند. گویی نادیده گرفتن و غفلت از داشته ها و نعمت ها امری عادی و طبیعی در بشر است او تا به مصیبتی گرفتار نیامده و چیزی را از دست نداده، قدر و منزلت آن را نمی داندبی گمان ریشه بشر، رویش و زندگی و رستاخیز ما با زمین گره خورده است و خداوند در هنگام آفرینش آدم(ع) به عنوان نخستین نمونه از نسل بشر خطاب به فرشتگان فرمود« انی جاعل فی الارض خلیفه»؛ من در زمین خلیفه و جانشینی برای خود قرار می دهم. ابلیس این دشمن سوگند خورده آدمی نیز به صراحت بیان میکند که آدم، آفریده ای از خاک است. این مطلب بارها در قرآن مورد تاکید قرار گرفته است.باید در حفظ و نگه داشت زمین تلاش بسیاری کرد. به ویژه که این سیاره تنها جایی از کرات شناخته شده است که قابلیت زیست مناسب برای بشر را دارا می باشد و همانند عمل آدمی است که اگر از دست برود غیر قابل بازگشت و جبران است. ماموریت بشر در کره خاکی در راستای خلافت الهی آن است که زمین را آباد سازد و در مدیریت آن به گونه ای عمل کند که همه موجودات آن به کمال شایسته و بایسته خویش برسند. دور نگه داشتن زمین از فساد چه دریایی و چه خشکی وظیفه و مسئولیت دیگری است که برعهده بشر نهاده شده است.