investigating the process of implementing the teaching of islamic nation (umma) in madīna al-nabī and madīna al-waṣī

One of the ways to discover the capabilities of the teaching of nation (umma) is investigating the functions of islamic nation teaching in a society from which it is originated; this is because a certain social event occurs in its own specific time, place and situation. madīna al-nabī and madīna al-waṣī is the best proof for the functions of islamic nation teaching. with a descriptive-analytical method, this study seeks to find a response for this question: what behaviors did the holy prophet (s) and imām ‘alī (a) have and what viewpoints did they describe for implementing the concept of islamic nation? results show that the concept of nation caused the realization of social justice in madīna al-nabī, in the light of the development of public cooperation, absence of emotional stimulation out of ignorant prejudices, deactivation of social gaps, and transformation of prejudices threat to an opportunity to found human rules and make the extreme class differences fade out. therefore, madīna can be deemed as a reflection of founding the nation teaching. equalization of social privileges in social arena was one of the most important achievements brought about by the nation teaching in the governing time of imām ‘alī (a) in madīna al-waṣī. in doing so, connection of social justice to social balance, the practical renewal of legal and social status of discriminated groups, correction of ethnic-tribal viewpoints of the society to trans-ethnic and trans-religious viewpoints, and social freedom to gain social privileges were the most important arenas for the tangible realization of the nation in that period.

بررسی فرآیند اِعمال آموزه امت اسلامی در مدینه‌النبی و مدینه‌الوصی

بررسی کارکردهای آموزه امت اسلامی در سنت جامعه­ای که در آن پدید آمده، یکی از راه­های کشف قابلیت­های آموزه امت است؛ زیرا رویداد اجتماعی مشخص، در زمان و مکان و موقعیت خاص منحصر به فرد خود رخ می­دهد. مدینه­النبی و مدینه­الوصی، بهترین گواه بر کارکردهای آموزه امت اسلامی است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، در جست­وجوی پاسخی مناسب برای این پرسش است که پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) برای اِعمال مفهوم امت اسلامی چه رفتارهایی داشتند و چه دیدگاه­های را تبیین نمودند. نتایج نشان می­دهد در مدینه­النبی، مفهوم امت سبب شد در سایه گسترش مشارکت همگانی، عدم­تهییج احساسات ناشی از تعصبات جاهلی، غیرفعال­ کردن گسست­های اجتماعی و تبدیل تهدید تعصبات به فرصت پی­ریزی قواعد انسانی و کم­رنگ شدن تمایزطلبی­های افراطی، عدالت اجتماعی را تحقق بخشد؛ بنابراین می­توان مدینه را فرانمای تأسیسی آموزه امت دانست. هم­سان­سازی امتیازات اجتماعی در زمینه اجتماعی، از مهم­ترین دستاوردهای برآمده از آموزه امت در دوران حکومت امام علی(ع) در مدینه­الوصی بود. در این زمینه، پیوند عدالت اجتماعی با تعادل اجتماعی، احیای عملی جایگاه حقوقی و اجتماعی گروه­های مورد تبعیض، اصلاح نگرش­های قومی-قبیله­ای جامعه به نگرش فراقومی و فرامذهبی و آزادی اجتماعی به منظور کسب امتیازات اجتماعی، مهم­ترین زمینه برای تحقق عینی امت در این دوران بوده است.