reproductive right in islamic law

Bearing a child has always been one of the most magnificent matters of mankind. naturally speaking, making a decision about it relies on its pros and cons. by the development of modern assisted reproductive technologies and contraceptive methods in recent decades, the issue of human reproduction has gained more importance in islam (and islamic law) and in other religions. in this paper, we use the document analysis and descriptive-analytical research methods to figure out the conditions and status of mankind’s reproductive rights according to islamic law. the purpose of this article is to show the perspective of islamic law toward the nature of reproductive rights. by considering this issue, we can decide better about other issues in this realm such as the aspects of reproductive rights, the right-holders, and the duty-bearers. in conclusion, according to the standpoint of the qur’ān and the traditions about the permission to practice ‘azl (withdrawal or coitus interruptus), we might maintain that human reproduction is a right rather than a commandment (ḥukm); moreover, it is a mixture of duty and right, because is not sufficient to only take rights into consideration. thus, according to this right, obligations or duties must be imposed against other opposing parties (persons or the government), as it is not possible to imagine rights without responsibilities.

حق تولید مثل در اسلام

فرزندآوری در طول اعصار، دغدغه‌ای بزرگ برای بشریت بوده است. این دغدغه بزرگ همیشه در جدال میان منافع و زیان‌ها قرار داشته است. با پیشرفت در عرصه روش‌های کمک­باروری و روش‌های پیشگیری از بارداری در دهه‌های اخیر، موضوع حق تولید مثل مورد توجه واقع شده است. روش گردآوری مطالب در این مقاله، اسنادی و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. هدف اصلی این مقاله، توصیف جایگاه حق تولید مثل در نظام حقوقی اسلام است. هدف از نگارش این مقاله تبیین دیدگاه اسلام درباره ماهیت حق تولید مثل است تا بتوان درباره ابعاد این حق و سایر موضوعات مرتبط به آن مانند صاحب حق، متعهد این حق و سایر موارد، تصمیم­های مناسبی را اتخاذ نمود. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد، بر اساس آیه 223 سوره بقره و روایات جواز عزل، تولید مثل حق است نه حکم و هم­چنین، آن حق آمیخته به تکلیف است نه حق محض و ساده. بر همین اساس، تکالیف باید به من علیه الحق که می‌تواند یک شخص یا دولت باشد، تحمیل شود؛ زیرا ملاحظه حقوق بدون تکالیف متقابل کافی نیست.