the hereafter life of animals in islamic theology: a comparative study between islamic schools and inter-religious teachings

The life after death and the hereafter life of human beings are among the tenets of all muslims. however, the ‎question is set forth by the theologians as to whether animals’ life will end by worldly death, or like humans, they ‎will transfer to the other world and enjoy an immaterial life, too. the issue of animal hereafter life is closely associated with the question if animals possess a rational ‎soul or not. since the qur’ān has regarded animals as an umma, we are to accept that there has been a kind of identity ‎and unity among the animals in understanding the world of being and the purpose of life, and this has prompted the application of the term umma to them‏.‏‎ the two ‎factors of consciousness and purposiveness in animals have caused the qur’ān to identify them with the human beings and to ‎speak of their otherworldly life‏.‏‎ accordingly, the resurrection of animals in the hereafter, in addition to the ‎pleading for justice from themselves, is also meant to plead justice from the human being. thus, the principle of ‎accepting the human’s responsibility towards animals is open to discussion, one which denies any exploitation of them ‎outside the essential purpose of their creation.‎‎

زندگی اخروی حیوانات در کلام اسلامی: مطالعه تطبیقی مکاتب اسلامی و آموزه‌های میان-دینی

باورمندی به زندگی انسان پس از مرگ و حضور در جهان آخرت، از جمله اصول اعتقادی همه مسلمانان است. اما این پرسش برای متکلمان مطرح است که آیا زندگی حیوانات با مرگ پایان می‌پذیرد یا آن‌ها نیز هم­چون انسان به جهان دیگر، منتقل می‌شوند و از یک زندگی غیرمادی بهره می‌برند. مسأله زندگی اخروی حیوانات، ارتباط نزدیکی با برخورداری حیوانات از روح غیرمادی دارد. قرآن از حیوانات، با عنوان «امت» یاد کرده است و همین مطلب، سبب می‌شود تا بپذیریم حیوانات دارای نوعی فهم درباره جهان هستند و هدف یکسانی نیز در زندگی دارند. دو عامل فهم و هدف­مندی در حیوانات، سبب شده‌ تا قرآن، انسان و حیوانات را هم­سان فرض کرده، از زندگی اخروی آن‌ها سخن بگوید. بر این اساس، منظور از رستاخیز حیوانات در جهان آخرت، افزون بر دادخواهی آن‌ها از یک­دیگر، به معنای دادخواهی حیوانات از انسان‌ها نیز  هست. لازمه پذیرش اصل مسئولیت انسان در برابر حیوانات، ممنوعیت هرگونه بهره‌برداری انسان از حیوانات خارج از هدف اساسی آفرینش آن‌هاست.