بازشناسی معیارهای معماری اسلامی در مسکن معاصر(نمونه موردی: مجتمع مسکونی نسترن تبریز)

خانه در قدیم از یک سو کانون احساسات، عواطف، افکار و وابستگی های فردی و خانوادگی و از سوی دیگر بازتاب فرهنگ زمان خویش بود. آنچه معماری خانه های مسلمانان را از سایر معماری منازل مسکونی جهان جدا میکند احترام به انسان و فضا در تعریف مفهومی خاص از خانه برای بیان مفهوم سکونت می باشد. ارتباط معماری با دین اسلام نشانه اعتقاد به توحید، ایمان و عمل به آموزه ها و تعالیم دین اسلام است. هنر معماری اسلامی با تکیه بر اصل خدامحوری، هنریست که بر پایه آیین شکوهمند اسلام و قرآن گام بر می دارد. قرآن و سنت حاوی فهرست منسجمی از منابعی است که اصولی اساسی را به عنوان راهنما و چهارچوب برای طراحی و معماری مسکن در اختیار ما قرار می دهد. اما امروزه با اشاعه فرهنگ غرب و رواج سبک زندگی به دور از فرهنگ اسلامی شاهد ظهور و بروز پدیده هایی متفاوت و ناهماهنگ با فرهنگ در زمینه های مختلف از جمله معماری هستیم. معماری ساختمان ها چه در سطح خارجی و چه در طراحی فضاهای داخلی تنها تابع مد و اصولی گذرا بوده که در اکثر مواقع یا پاسخگوی نیاز های افراد نیست و یا تنها مدت کوتاهی را در خدمت کاربر است. هدف از این مقاله بررسی و بازشناسی معیارهای فرهنگ اسلامی در مسکن معاصر است که در راستای آن به بررسی فرهنگ و سبک زندگی پرداخته شده است. با استفاده از منابع مختلف شاخص های سبک زندگی اسلامی تحلیل شده و در نهایت مدلی مفهومی از سبک زندگی مبتنی بر فرهنگ اسلامی برای معماری مسکن ارائه شده است. سپس آن ها در نمونه موردی مورد بررسی واقع شده اند. در نهایت به جهت بازیابی ارزش ها و سبک زندگی اسلامی در مسکن معاصر دستورالعمل هایی نیز ارائه شده است. نتایج حاکی از آن است که تغییر و تحولات شیوه وسبک زندگی که غالبا ناشی از اثر پذیری ما از معماری و فرهنگ غرب است، بر معماری منازل اثرات سوئ زیادی داشته است. در این میان مجتمع مسکونی نسترن تبریز به عنوان نمونه موردی از این اثرات بی بهره نبوده است