ارزیابی مشکلات در بافت های فرسودۀ شهری (مطالعۀ موردی شهر اصفهان)

تحولات شهر نشینی در دهه های اخیر با تغییرات عمده در بافت های شهری همراه بوده است . روش پژوهش در این تحقیق بر اساس هدف ، کاربردی و بر اساس ماهیت و روش ، از نوع توصیفی – تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات اسنادی و پرسش نامه در مقیاس لیکرت بوده است . پس از بررسی نظرات خبرگان و شناسایی وضع موجود بافت های فرسوده و نیز بررسی گزارشات مهندسین مشاور شهری ، نتایج جمع بندی و تحلیل گردیده و همچنین شاخصها با استفاده ار آزمون فریدمن رتبه بندی گردید . نتایج نشان می دهد شاخصهای اقتصادی و کالبدی بیشترین تاثیر را بر ناکارآمدی بافت فرسودۀ شهر اصفهان دارد . معیار کالبدی با میانگین 1256/9 دارای رتبۀ 1 ، ساختمانی با میانگین 7456/8 رتبۀ 2 و اقتصادی با میانگین 7589/7 رتبۀ 3 ، بیشترین تاثیر را بر ناکارآمدی بافت فرسودۀ شهر اصفهان دارند . همچنین نتایج بیانگر آن است که با ارائۀ راهبردهای متناسب با مدیریت ساخت در بافت فرسودۀ شهر اصفهان می توان از روند توسعۀ فرسودگی و گسترش بافت فرسوده جلوگیری کرد