تبیین و ارزیابی الگوهای رفتاری در فضاهای شهری(نمونه موردی: مطالعه میدان فلکه بزرگ ولیعصر تبریز)

امروزه طراحی فضاهای شهری سلیقه ای و باب میل طراحان شهری از مهم ترین معضلات موجود در طراحی شهری است؛ نتیجه اینگونه طراحی ها وجود ناهنجاری های رفتاری در فضاهای شهری است که به زبان علمی تر آن را ناهمخوانی رفتار و کالبد می نامند. دراین مقاله با تبیین عوامل موثربر شکل گیری الگوهای رفتاری استفاده کنندگان از یک فضای شهری در شهر تبریز سعی داریم به ارزیابی و سنجش میزان پاسخدهی این فضای شهری بپردازیم، لذا نخستین گام توجه به رفتارهای جاری در آن و بهره گیری از انواع روش های رفتارنگاری خواهد بود تا تصویری واضح از وضعیت موجود فضای شهری و میزان هماهنگی طرح و محتوا به دست آید. در این میان به این دلیل که از میان سه نوع فعالیت موجود در فضاهای شهری(ضروری، اختیاری و اجتماعی) فعالیت های اختیاری و اجتماعی در فضاهای شهری فراغتی جریان دارد، اهمیت کیفیت فضای شهری نقشی کلیدی را در حضورپذیری بودن فضا ایفا کرده و همخوانی طرح و محتوا در فضاهای شهری فراغتی پایه و اساس حضور مردم در فضا خواهد بود.