فلسفه آموزش و پرورش و الزامات طراحی معماری فضاهای آموزشی در عصر پست مدرن

تاثیر معماری بر آموزش، از مدت ها پیش امری شناخته شده است و رفتار دانش آموزان و دانشجویان و معلمان در ارتباط تنگاتنگی با آن قرار دارد. تصویری که عصر پست مدرن از فضای آموزشی ارائه می دهد، به مثابه یک اجتماع است. در چنین فضایی فقط بر جنبه های عقلانی تاکید نمی شود، بلکه جنبه های زیباشناختی، عاطفی و فعالیت های دسته جمعی مبتنی بر همکاری اجتماعی نیز مورد توجه است. در تعلیم و تربیت جدید، فضای فیزیکی آموزش، نه تنها یک محیط خشک و بی روح و فاقد تاثیر در فرآیند یادگیری محسوب نمی شود، بلکه به عنوان عاملی زنده و پویا، در کیفیت فعالیت های آموزشی و تربیتی دانش آموزان ایفاء نقش می کند. هدف از پژوهش حاضر، بسط و تشریح فلسفه آموزش و پرورش در عصر پست مدرن و همچنین ارائه رویکردهایی برای طراحی معماری فضاهای آموزشی، متناسب با مفهوم تربیت و نیز رشد ثمربخش نسل-های آینده می باشد. در این راستا و در جهت رسیدن به اهداف مذکور، از مطالعات وسیع کتابخانه ای به روش تفسیری و تحلیل اطلاعات بهره گیری شده است. از جمله نتایج حاصله از این پژوهش می توان به تبیین راهکارهایی برای افزایش تاثیر کیفی فضاهای آموزشی بر میزان یادگیری و دیگر دستاوردهای دانش آموزان و دانشجویان از طریق راهبردهای طراحی معماری اشاره کرد.