مطالعه عملکرد و کارآیی استفاده از ژئوسنتتیک ها در خطوط ریلی

متداول ترین شکل روسازی های راه آهن از منظر سازه ای، روسازی های بالاستی می باشد. بخش اصلی خط ریلی در این نوع روسازی های شامل یک توده سنگدانه ای بنام لایه بالاست می باشد که تحت بارهای دینامیکی عبوری به مرور دچار زوال، سایش و خردشدگی می شود. این موضوع موجب تغییرشکل هندسی خط، کاهش ایمنی و راحتی سفر و در نتیجه کوتاه تر شدن دوره های تعمیر و نگهداری می گردد. تاکنون روش های مختلفی جهت بهبود کیفیت هندسی و فنی خطوط بالاستی توسط محققین ارائه شده است که از جمله آن ها استفاده از ژئوسنتتیک ها در ساختار سازه خط بالاستی می باشد. لذا در مقاله حاضر سعی شده ضمن ارائه وظایف و کاربرد اصلی ژئوسنتتیک ها در خطوط ریلی، دامنه تاثیر هر یک از انواع ژئوسنتتیک ها (ژئو تکستایل، ژئوگرید، ژئوسولار و ...) بر عملکرد سازه ای (تقویت خط و افزایش ظرفیت تحمل تنش ها) و بهره برداری (نشست خط و آلودگی بالاست) خطوط ریلی بالاستی مشخص گردد