ارزیابی عددی تاثیر زاویه اصطکاک و چسبندگی خاک مسلح شده با ژئوگرید بر ظرفیت باربری و نشست پی نواری

در چندین سال گذشته موضوع مسلح کردن خاک زیر پی به منظور افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست پی ها با استفاده از مسلح کننده های ژئوسنتتیکی همانند ژئوگریدها، ژئوتکستایل ها، ژئوسل ها و غیره یکی از موضوع های جالب توجه در علوم مهندسی بوده است. در سال های اخیر خاک های مسلح ژئوسنتتیکی راه حل های مبتکرانه و بسیار مقرون به صرفه ای برای حل مسائل مربوط به پایداری پی ها، پیش روی مهندسین قرار داده اند. مطالعه عددی ابزاری مناسب برای یافتن طرحی بهینه و کارآمد برای به کارگیری ژئوسنتتیک ها در مسلح سازی خاک می باشد. در این مطالعه به بررسی عددی فاکتورهای زاویه اصطکاک و چسبندگی خاک مسلح شده با ژئوگرید با استفاده از نرم افزار المان محدود دو بعدی plaxis پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد که با افزایش زاویه اصطکاک در خاک رس مسلح شده با ژئوگرید، برخلاف انتظار، ظرفیت باربری کاهش و بهبود قابل ملاحظه ای در کاهش نشست حاصل نمی شود. همچنین نتایج نشان می دهد که با افزایش چسبندگی خاک رس مسلح شده با ژئوگرید، بر خلاف انتظار، ظرفیت باربری کاهش و نشست افزایش می یابد. این نتایج نشان می دهد که در استفاده از ژئوسنتتیک ها افزایش هر فاکتوری لزوما منجر به بهبود شرایط نمی شود و کارایی هر پارامتر در هر مورد خاص باید مورد بررسی قرار گیرد. با بررسی پارامترهای مختلف موثر بر خاک مسلح شده با ژئوسنتتیک ها، تغییرشکل ها و نشست ها به کمترین مقدار خود و ظرفیت باربری به بیشترین مقدار خود می رسند و همچنین می توان به یک طراحی بهینه و اقتصادی از لحاظ مصرف مسلح کننده ها دست یافت