ضرورت پایداری اجتماعی در معماریاز دیدگاه بیانیه گام دوم انقلاب و سند چشم انداز 1404

در ﺑﺤﺚ ﭘﺎﯾﺪاری ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻋﻮاﻣﻞ زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻮده و ﺑﻌﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺎﯾﺪاری از ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﺒﻮده است. در سال های اخیر عوامل اجتماعی به عنوان پیش نیازی برای پایداری، تمرکز زیادی را به سوی خود معطوف کرده است. این مقاله ضرورت پایداری اجتماعی در معماری را با توجه به بیانات رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم و با نظر به سند چشم انداز 1404 مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. هدف از این تحلیل و بررسی معرفی مهم ترین عوامل پایداری اجتماعی در معماری می باشد که با مقایسه بیانیه گام دوم انقلاب، سند چشم انداز 1404 و تعاریف ارائه شده در معماری برای پایدار اجتماعی حاصل می گردد. در ﭘﺎﯾﺪاری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺤﻮر اﺻﻠﯽ، اﻧﺴﺎن ﻧﺴﻞ ﺣﺎﺿﺮ و آﯾﻨﺪه ﻣﯽ باشد و برآوردن نیازها، اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ او و اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻤﺎم ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﺎ و ﺗﻮاﻧﺶ در ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻊ ﺧﻮد از اﻫﺪاف ﭘﺎﯾﺪاری اجتماعی است. که معیار هایی همچون دسترسی برابر به منابع (عدالت اجتماعی)، توانایی خوب زیستن، سلامت و رفاه اجتماعی، امنیت، ارﺗﻘﺎء رواﺑﻂ ﺟﻤﻌﯽ و ... را دارا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎز ﺧﻮرد آن در ﻣﻌﻤﺎری ، ﺑﻮﺟﻮد آوردن معماری پاسخگو است ﮐﻪ همخوان ﺑﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎی اﺳﺎﺳﯽ و ﻋﺎﻟﯽ اﻧﺴﺎن، اﻟﮕﻮﻫﺎی رﻓﺘﺎری او و ﺑﻬﺒﻮد ﮐﯿﻔﯿﺖﻫﺎی ﻓﻀﺎﯾﯽ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ آن ﺑﺮای ﻫﻤﻪ اﻗﺸﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮﯾﮋه اﻓﺮاد ﮐﻢ درآﻣﺪ و ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻌﻤﺎری ﮐﻪ در ﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪه ﻓﺮﻫﻨﮓ، اﻋﺘﻘﺎدات و اﻟﮕﻮﻫﺎی رﻓﺘﺎری است. در این میان حمایت از زندگی اجتماعی و فرهنگی از طریق ارتقاء فضای عمومی برای درگیر کردن مردم و شهر، افزایش ارزش های فرهنگی و ایجاد ساختاری با هویت در جهت بوجود آوردن حس تعلق، ساخت محیط زندگی هارمونیک و ﻓﻀﺎﻫﺎی انعطاف پذیر و ... از راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻋﻤﻠﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺪاری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ.