فلسفه و معماری

می‌‌توان درحالت کلی معماری را با تمام حوزه‌‌ها در تعامل دانست چراکه معماری از آن‌‌ها تاثیر می‌‌گیرد و تاثیر می‌‌گذارد معماری تصویر دادن به جهان است البته به قسمتی از آن با نشان انسانی توسط ذات هنر انسان برای نیاز خود (آدمی)، هیچ انسانی را نمی‌توان شناخت که با مظاهر معماری به‌‌طور کامل بیگانه باشد و در هنر و زیبایی آن هیچ جایگاهی در اندیشه و حیات او نداشته باشد در چیستی و کیستی معماری می‌‌توان ادعاء نمود که هنر همراه و همزاد انسان است و به‌‌همین علت از نخستین روزگاران تاریخ شاهد هنر و نقش‌‌آفرینی انسان در غارها هستیم. اهمیت هنر بی‌‌نیاز از توضیح و تبیین است پرداختن به مسئلۀ هنر در هر جامعه امری با اندیشه‌های وسیع و تاثیرگذاری در اندیشه و اجتماع بشری با ضوابط‌‌های گوناگونی فنی، فلسفی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و غیره، در سده‌‌های اخیر به‌‌طور چشمگیر افزایش یافته است همچنین با تلاش دانشمندان هنرشناس در این عرصه مجموعه‌‌های مستند علمی بسیاری با ابعاد و زوایای گوناگونی از ماهیت معماری در رابطه با هنر و کارکردهای مختلف آن موردبحث و ارزیابی قرار گرفته و پرداختن عقلانی به موضوع فلسفه و معماری، ابعاد مکانی و فضایی در ارتباطات چشمگیر با منشا فکری از فلسفه و یا اصطلاحاً از «فلسفه‌‌های مضاف»، با زوایای مختلف می‌‌باشد. روش تحقیق در پژوهش موردمطالعۀ حاضر بااستفاده از روش توصیفی – تحلیلی، به‌‌شمار می‌‌آید طوری‌‌که با تجزیه‌‌وتحلیل اطلاعات و داده‌‌های به‌‌دست‌‌ آمده از روش مطالعۀ کتابخانه‌‌‌‌ای استخراج گردیده را بهره گرفته را دارا می‌‌باشد. بنابراین می‌‌توان گفت که فلسفه و معماری یک رابطۀ مکانی در ریشه و ذات انسانی هم‌‌سو با هنر دارد.