تاثیر مجتمع های خدماتی رفاهی در کاهش تصادفات جاده ای

این مقاله پژوهشی در مورد عملکرد و تاثیر مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی،درکاهش میزان تصادفات جاده ای و راه های بین شهری در ایران است. در این مقاله سعی شده است ضمن بررسی علل و عوامل تصادفات و تلفات جاده ای، بیشتر موضوع و جایگاه مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی و اثرات مثبت آنها در مسائل حمل و نقل جاده ای، مورد بحث و بررسی قرار گیرد. با توجه به اینکه عملا این مجتمع ها عملکردهایی فراتر از تامین نیاز و ارائه خدمات به گردشگران و مسافران جاده ای را بر عهده دارند، ضروری به نظر می رسد که ضمن توجه به اصول محتوایی، ابعاد منطقه ای و فرا منطقه ای این مجتمع ها نیز در برنامه ریزی ها ی کلان، مورد توجه قرار گیرد. به منظور بررسی جایگاه مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی از دیدگاه برنامه ریزی حمل و نقل جاده ای و منطقه ای در این مقاله، از شیوه توصیفی کاربردی استفاده شده است. با توجه به اینکه دانش برنامه ریزی شهری و منطقه ای نسبت به پدیده های پیرامون نگاهی جامع نگر و نظام مند دارد، دراین مقاله ابعاد اقتصادی، بازرگانی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، دفاعی، بصری و زیست محیطی مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی، مورد بررسی و ارزیابی قرار داده شده است. هدف از این بررسی دستیابی به نتایجی در جهت نیل به اهدافی همچون توسعه پایدار منطقه ای، رشد و توازن منطقه، کاهش میزان نرخ تصادفات جاد های، کاهش نقاط حادثه خیز و پرمخاطره جاده ای، از طریق ساماندهی مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی است.