مقایسه ی تطبیقی بتن شفاف و بتن معمولی در راستای رسیدن به بهره وری مطلوب در ساختمان های اداری (نمونه موردی: بانک مرکزی اردن و بانک سپه تهران)

امروزه بدون استفاده از مصالح سبک، مقاوم سازی و بهسازی ساختمان‌ها به خصوص در مقابل نیروهای سازه ای امکان پذیر نیست. در سال های اخیر تحول عظیمی در فناوری بتن و پیدایش بتن‌های جدید صورت گرفته است. بتن به عنوان یک مصالح ساختمانی پر مصرف مورد مطالعه و آزمایشات فراوان قرار گرفته است. نتایج بدست آمده بتن را از یک ماده با مقاومت فشاری خوب بالاتر برده به گونه ای که بتن‌های نوین، نظر بیشتر دست اندرکاران پروژه‌های بزرگ عمرانی را به خود جلب کرده است. از جمله نمونه های بتن با خواص جدید می توان به بتن شفاف اشاره نمود. این محصول نه تنها به عنوان یک مصالح سبز برای صرفه جویی در انرژی استفاده می‌شود، بلکه می‌تواند برای نظارت بلند مدت بر سلامتی سازه مورد استفاده قرار بگیرد، از این رو این محصول می‌تواند به عنوان یک فناوری امیدوار کننده در برنامه های کاربردی در زیر ساخت های عمرانی به کار گرفته شود. در این پژوهش ضمن معرفی بتن شفاف به عنوان مصالحی نوین در ساخت و ساز، به مقایسه تطبیقی آن با بتن معمولی پرداخته و با توجه به ویژگی این نوع بتن و منطقی بودن استفاده از آن در ساختمان های اداری، نتایج حاصل از این مقایسه را در دو نمونه موردی خارجی و داخلی بانک مرکزی اردن و بانک سپه تهران مورد بررسی و تحلیل قرار داده ایم. نتایج این پژوهش نشان می دهد که با توجه به شرایط محیطی و کارگاهی ایران ، بتن انتقال دهنده ی نور با توجه به مقاومت فشاری مطلوب و وزن حجمی نسبتا پایین مانند بتن معمولی قابلیت استفاده در کار های سازه ای را داراست . زمان گیرش بتن شفاف به دلیل ساختار آن کمتر از بتن معمولی است که این امر باعث می شود سرعت کار نسبت به بتن معمولی بالا رود. عامل محدود کننده ی اجرایی این نوع بتن این مورد است که این بتن در محل ریخته نمی شود و نیازمند نیرو های متخصص برای نصب فیبرهای نوری می باشد .