رابطۀ متنوع سازی صادرات غیرنفتی و رشد اقتصادی ایران

لازمۀ پیشرفت اقتصادی خروج از اقتصاد متکی به صادرات مواد خام می­باشد. اقتصاد مخصوصاً موقعی آسیب­پذیر، بی­ثبات و غیرمقاوم خواهد بود که متکی به صادرات یک یا تعدادی محدودی مواد خام مثل نفت و گاز باشد. با توجه به بحث رشد صادرات و رشد اقتصادی، موضوع تنوع صادراتی مورد توجه بسیاری از سیاستگذاران قرار گرفته که منظور از آن، افزایش تعداد کالاهای صادراتی و کاهش وابستگی به یک منبع درآمدی است. به بیان دیگر، هر چه ترکیب کالاهای صادراتی یک کشور در تعداد بیشتری از کالاهای صادراتی باشد، گفته می‌شود که صادرات آن کشور متنوع تر است. بدین منظور در مطالعۀ حاضر شاخص متنوع­سازی صادرات غیر نفتی مورد محاسبه قرار گرفت و سپس با تحلیل داده­های آماری در دروۀ زمانی 1385-1358و با استفاده از تکنیک­های اقتصادسنجی و الگوی رگرسیونی به بررسی نحوه و نوع تاثیرگذاری رابطۀ متنوع­سازی صادرات غیر نفتی و رشد اقتصادی ایران پرداخته شده است. با توجه به بررسی انجام شده در اقلام صادراتی کشور، ترکیب صادرات غیرنفتی از درجه بالای متنوع‌سازی برخوردار بوده که خود باعث رشد اقتصادی شده است. بنابراین، متنوع‌سازی صادرات غیر نفتی و رشد اقتصادی به صورت همسو حرکت کرده­اند. از سوی‌دیگر، نتایج متنوع‌سازی صادرات غیرنفتی بستگی به چگونگی اعمال آن داشته و تدوین سیاست‌های مناسب در بخش صادرات می‌تواند کاهش بی‌ثباتی، افزایش درآمد و رشد اقتصادی را به دنبال داشته باشد.